No.1 Cult Of Luna

1. Cult Of Luna - Mariner

Κεςκεσέ: Τους γνώρισα στο The Beyond του 2003 και έκτοτε δεν τους αποχωρίστηκα ποτέ.
Το 2004 με πέθαναν με το Salvation μια περίοδο που το άκουγα μανιωδώς παρόλο που κανείς δεν συμμεριζόταν την σχέση μου μαζί τους. Με κοιτούσαν λες και ήμουν εξωγήινος οταν μιλούσα για δαύτο. Το πειραματικό Somewhere Along the highway μου άρεσε πάρα πολύ και μάλλον ήμουν ο μόνος στο κόσμο. Τώρα που το σκέφτομαι (και γράφω) ποτέ μεν δεν τους παράτησα και το Eternal Kingdom μου άρεσε, αλλά ποτέ δεν περίμενα οτι θα με χώσουν ξανά τόσο βαθειά.
Κάτι που περνούν τα χρόνια και αλλάζω κάτι που αλλάζουν και αυτοί, κάτι που αυτό που δεν περιμένεις συνήθως γίνεται...Οπότε η κεραμίδα του Vertikal το 2013 με βρήκε τελείως απροετοίμαστο να ακούω το δίσκο ένεκα των παλαιών ένδοξων ημερών και ολίγον τι χαριστικά, χωρίς προφανώς προσδοκίες για κάτι παραπάνω...Τι χαζός που ήμουνι.
Το Vertikal με ξεφτίλισε και μου έκανε σαφές την εισαγωγή των CoL ξανά στο μουσικό μου παιχνίδι. Οπότε ο νέος αυτός δίσκος ήταν υψηλά προσδοκώμενος. Ε..ήρθε το λοιπόν και μας γάμησε και το πρέκι. Στην αρχή την φοβήθηκα την συνεργασία με την Julie γιατί πολύ απλά δεν χορταίνω να ακούω τον ογκο της καφρίλας της φωνής, μιας απο τις καλύτερες κάφρικες χροιές κατ'εμέ (μαζί με αυτή του Caleb Scofield) και δεν περίμενα επ'ουδενί αυτό το τέλειο πάντρεμα!
Με λίγα λόγια ο δίσκος ήρθε, είδε, γάμησε και άφησε σμπαράλια την χρονιά που φεύγει. Ετσι όπως έπρεπε δηλαδή.
Ηταν πάντα εκεί καθώς κυκλοφόρησε νωρίς μέσα στην χρονιά και είχα την δυνατότητα να τον έχω πάντα μαζί μου, στα σημαντικά και στα ασήμαντα, στα δύσκολα και στα πιο δύσκολα, στα ταξίδια, στα καινούρια, ήταν πάντα εκεί. Κραταιός σε μια αλλοπρόσαλλη μουσική καθημερινότητα που άλλαζε αναλόγως τις διαθέσεις.
Χεστηκα απο την χαρά μου που θα τους έβλεπα live και χέστηκα ακόμα περισσότερο απο την χαρά μου απο το live που τελικά ειδα, ένα απο τα προσωπικά καλύτερα των τελευταίων χρόνων που απλά ενίσχυσαν και επιβεβαίωσαν για ακόμα μια φορά την αρχική εντύπωση που είχα για αυτό το δίσκο όταν τον πρωτάκουσα. Οτι τούτος εδώ ειναι ο δίσκος της χρονιάς και ενας απο τους λίγους της δεκαετίας αναμέσα σε 10-15 άλλους.
Αντε και του χρόνου,να 'μαστε καλά για νέες ήττες και νέες συντριβές.


The Rest Noise:
20.Waclaw Zimpel - Lines 
19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears 
18.Our Solar System - In Time
17. Steve Lehman - Selebeyone
16. Laniakea - A Pot Of Powdered Nettles
15. Radian - On Dark Silent Off
14. Metá Metá - MM3
13. Mamiffer - The World Unseen
12. Swans - The Glowing Man
11. Anohni - Hopelessness
10. Ukandanz - Awo
9.Οδός 55 - Οδός 55
8. Fire! Orchestra - Ritual
7. Universe 217 - Change
6. Skuggsjá - A Piece For Mind & Mirror
5. Melt Yourself Down - Last Evenings On Earth
4. Melanie De Biasio - Blackened Cities
3. Fire! - She Sleeps, She sleeps
2. Oathbreaker - Rheia

No.2 Oathbreaker

2. Oathbreaker - Rheia 

Κεςκεσέ: Εκνευρίζομαι πολύ με ολους τους προπέτες  που βιάζονται και αφορίζουν εν ριπή οφθαλμού τον νέο δίσκο των Oathbreaker σαν pitchfork metal επειδή αυτοί να 'ουμε ειναι και πολύ σκληρά μέταλα και δεν ακούν κάτι λιγότερο απο Discordance Axis (Ω Θεοι του Ολύμπου ΤΙ Μπαντάρα)  σπίτι τους για πρωινό. Ή τους ενοχλεί να'ουμ η αισθητική του metal που προβάλλεται απο το p4k και δεν νερώνουν το κρασί τους αυτοί οι σκληρόπετσοι τύποι που καταπίνουν τα καρφιά για brunch. Αν ειχα μαζί μου το σφυρί, θα τους κοπανούσα αφού πατούσα πρώτα το play στο Rheia.
Αφενός η εν λόγω μπάντα υπάρχει και τρομοκρατεί ανυποψίαστους πριν το p4k και το συνάφι του ανακαλύψει οτι μπορεί να πουλήσει περισσότερα άρθρα σε διαφημιστές αν βάλει μέσα και λίγο μέταλ, αφετέρου η βλακεία του μουσικού ακροατή-φαν- μπορεί να φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, πράγμα που το έχουμε δει ουκ ολίγες φορές. Συμβαίνει ακόμα και στα καλύτερα παιδιά και τρώω τα νύχια μου για να μην πιάσω το σφυρί ωρες ώρες.
Σαφώς ο τρόπος που ακούς εναν δισκο επηρεάζεται απο ενα σωρό παράγοντες και τις περισσότερες φορές πριν τον βάλεις ακόμα να παίξει ξέρεις απο πριν ποιες θα ειναι οι αντιδράσεις σου πάνω κάτω. Αλλωστε το άθλημα δεν το ξεκίνησες τώρα, το κάνεις χρόνια πολλά και ξέρεις τι να περιμένεις απο τα αυτιά και τα υπόλοιπα αισθητήρια όργανα σου. Οπότε την σήμερον ημέρα που η πληροφορία είναι ήδη εκεί για σένα μασημένη , ειναι μοιραίο να επηρεαστείς έστω και υποσυνειδητα απο ένα σωρό παράγοντες. Ολοι ξέρουμε για τι μιλάω. Ειναι πραγματικό κατόρθωμα να καταφέρεις να εισαι "λευκό χαρτί" πριν πατήσεις το play και να κάτσεις μπροστά απο τα ηχεία και να αναρωτηθείς "τι στο διάολο ακούω ο καριόλας τώρα;"
Αν σε αυτό το στάδιο εισαι ήδη αρνητικά ή θετικά προκατειλημμένος πριν καν ακούσεις τον γαμιόλη τον δίσκο και με μια γρήγορη αυτιά σχηματίσεις αποψάρα τότε δεν κάνεις προκοπή έτσι.
Τωρα αν απλά σπάζεσαι και ενοχλείσαι που το p4k και κάθε άλλο παρόμοιο μέσο προβάλλει μέσα στον συρφετό και "τα μέταλ" τότε αυτό ειναι μιαν άλλη κουβέντα που και πάλι μάλλον θα καταλήξει να σε βαρέσω με το σφυρί αλλά ίσως λίιιιγο αργότερα. Φαίνεται ξεχνάω οτι εσύ που είσαι μόρτης τα έσκαβες και τα έβρισκες σε zine της καίλας απο κάποιον χομπίστα ή αγοράζεις δίσκους μόνο με 20ευρα σε φακελάκι αναμεσα σε carbon(για να μην φάινεται) απο ένα δισκάδικο στην έρημο της Αυστραλίας. Τώρα δα χαλιέσαι να προβάλλονται ολοι παντού φόρα παρτίδα.
Προσωπικά μονο καλό το βλέπω το ολο θέμα της προώθησης διότι πολύ απλά ο έχων αυτιά, μάτια και κρίση αποφασίζει απο μονος του, ανεξάρτητα απο το τι έχει γράψει το κάθε p4k.
Το μονο σεβαστό επιχείρημα στην υπόθεση ειναι το :"το άκουσα αδερφέ αλλά δεν μου άρεσε" που εκεί απλά διαφωνείς και χαίρεσαι κιολας να το κουβεντιάσεις, προφανώς με το σφυρί κρυμμένο.
Και όλα αυτά τα γράφω γιατί τα άκουσα, τα διάβασα, μου τα είπανε και εν μέρει μετανιώνω που δεν ειχα μαζί μου το σφυρί απο την άλλη έχω φουσκωμένα αρχίδια ειδικά τα τελευταία χρόνια, άρα και χώρο να γράψω τα κολλήματα του καθένα.
Οι Οathbreaker γνήσια τέκνα της Βέλγικης μαυρίλας , συνοδοιπόροι με την Church Of Ra φασούλα που έχει μαυρίσει τους πάντες και τα πάντα τα τελευταία χρόνια είναι φίλοι μου απο την αρχή. Στην αρχή τους αγάπησα για την Caro Tanghe και μετά συνολικά στο Eros Anteros.
εε..στο Rheia μου ξετινάξαν την κεφάλα, γιατι έτσι.
Τους είδα ζωντανά και έκλεισα το μάτι πονηρά στην αγαπημένη τραγουδιάρα που μου πούλησε όλο νάζι το πλουζάκι μου και μετά ανέβηκε στην σκηνή και με έκανε να φοβηθώ με την γαιδουροτσιρίδα της. Τελικά δεν έγινε τίποτα μεταξύ μας. Και οι δεσμεύσεις μου για γάμο με beach party στην ελληνική αμουδιά δεν έπιασαν τόπο. Αδιανόητο.
Το Rheia μου άρεσε πολύ σαν δίσκος, με τα απαραίτητα ρυθμικά και ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα που ειναι εκεί απλά για να σε ρίξουν ακόμα πιο βαθειά στην σκατίλα, ειναι φέτος στο Νο2 που δεν πολύ έχει διαφορά με το Νο1 εδω που τα λέμε.


The Rest Noise:
20.Waclaw Zimpel - Lines 
19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears 
18.Our Solar System - In Time
17. Steve Lehman - Selebeyone
16. Laniakea - A Pot Of Powdered Nettles
15. Radian - On Dark Silent Off
14. Metá Metá - MM3
13. Mamiffer - The World Unseen
12. Swans - The Glowing Man
11. Anohni - Hopelessness
10. Ukandanz - Awo
9.Οδός 55 - Οδός 55
8. Fire! Orchestra - Ritual
7. Universe 217 - Change
6. Skuggsjá - A Piece For Mind & Mirror
5. Melt Yourself Down - Last Evenings On Earth
4. Melanie De Biasio - Blackened Cities
3. Fire! - She Sleeps, She sleeps

No.3 Fire!

3. Fire! - She Sleeps, She sleeps

Κεςκεσέ: Σε αυτόν εδώ το δίσκο το βρήκανε για τα καλά. Οχι πως στους προηγούμενους δεν έπαιρναν κεφάλια απλά εδώ έριξαν τους τόνους, ζέσταναν την παραγωγή και κάθισαν και έγραψαν έναν προβλεπόμενο αμιγώς jazz δισκο χωρίς πολλά εξτραδάκια. Ακούς τις χορδές να πάλλονται και τα τύμπανα δίπλα σου. Αυτό το αργόσυρτο, το βασανιστικό ειναι που έκανε το κεφάλι μου να εκραγεί. Οι παύσεις, ο στατικός θόρυβος στο πίσω μέρος, οι ανάσες που παίρνεις πριν πάλι βουτήξεις στο επόμενο μελωδικό θέμα. Τούτος ο δίσκος ειναι μέλι στα αυτιά μου, ενα ανυπέρβλητο αριστούργημα για όλες εκείνες τις ανελεείς βραδινές ακροάσεις που σε αφήνουν μουδιασμένο σε ενα σημείο, ανοιχτό σαν κονσερβοκούτι, αδειασμένο τελείως.

 The Rest Noise:
20.Waclaw Zimpel - Lines 
19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears 
18.Our Solar System - In Time
17. Steve Lehman - Selebeyone
16. Laniakea - A Pot Of Powdered Nettles
15. Radian - On Dark Silent Off
14. Metá Metá - MM3
13. Mamiffer - The World Unseen
12. Swans - The Glowing Man
11. Anohni - Hopelessness
10. Ukandanz - Awo
9.Οδός 55 - Οδός 55
8. Fire! Orchestra - Ritual
7. Universe 217 - Change
6. Skuggsjá - A Piece For Mind & Mirror
5. Melt Yourself Down - Last Evenings On Earth
4. Melanie De Biasio - Blackened Cities 

No.4 Melanie De Biasio

4. Melanie De Biasio - Blackened Cities

Κεςκεσέ : Αγάπη απο το Βέλγιο. Επιτέλους με νέο υλικό η υπέρ-αγαπημένη Melanie. Με υλικό που της ταιριάζει γάντι, ελαφρώς πιο αυτοσχεδιαστικό και απαλαγμένο απο την φόρμα του κλασσικού τραγουδιού. Με αριστοτεχνικό σταδιακό χτίσιμο και πανέμορφο musicianship, η Melanie αφήνεται ελεύθερη σε τούτο 'δω το τραγούδι, εκτοξεύοντας το έτσι σε δυσθεώρητα ύψη.
Αν το βινύλιο είχε κουμπάκι για repeat σε τούτο ΄δω θα ήταν πάρα πολύ χρήσιμο. Το soundtrack του 2016 σε μια αέναη επανάληψη μέχρι να ζεσταθεί η πλαστικούρα απο την περιστροφή και να μαλακώσει, να εκτοξευθεί στα εξ ών συνετέθη. Μέχρι να λιώσει το μέσα μας και να γίνουμε μια κινούμενη μάζα που κοχλάζει. Σε κτηνώδη ένταση, μέχρι να φτύσουμε απο μέσα μας εκείνα που μας γδέρνουν. Πάλι. Ξανά.


The Rest Noise:
20.Waclaw Zimpel - Lines 
19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears 
18.Our Solar System - In Time
17. Steve Lehman - Selebeyone
16. Laniakea - A Pot Of Powdered Nettles
15. Radian - On Dark Silent Off
14. Metá Metá - MM3
13. Mamiffer - The World Unseen
12. Swans - The Glowing Man
11. Anohni - Hopelessness
10. Ukandanz - Awo
9.Οδός 55 - Οδός 55
8. Fire! Orchestra - Ritual
7. Universe 217 - Change
6. Skuggsjá - A Piece For Mind & Mirror
5. Melt Yourself Down - Last Evenings On Earth

Νο.5 Melt Yourself Down

5. Melt Yourself Down - Last Evenings On Earth

Κεςκεσέ : Ω Θεοί του Ολύμπου, τι δίσκος! Δυναμίτης έτοιμος να εκραγεί κάθε φορά που ακουμπάς την βελόνα πάνω στην πλαστικούρα. Ιδιοφυές δημιούργημα απο τους Αγγλουρες που ειναι στάνταρ εξωγήινοι που ήρθαν στην Γη με σκοπό να τζαμάρουν έτσι για την πλάκα τους. Μουσική για πάρτι, μουσική για να σπάσεις το γραφείο Παρασκευή μεσημέρι και να μην ξαναγυρίσεις ποτέ, μουσική για να χορέυεις μέχρι να πονέσουν τα γόνατα(πράγμα δυστυχώς γρήγορο, στην ηλικία μας). Ηλιθιωδώς υποτιμημένοι καθώς για έναν περιέργο λόγο δεν βλέπω το κόσμο να γουρλώνει τα μάτια και να βγάζει καπνούς απο τα αυτιά όταν τους ακούει, ενώ έτσι θα έπρεπε. Έχουν χαλαρά φέτος ένα απο τα χειρότερα εξώφυλλα, εκτός αν το έφτιαξε το 3χρονο παιδί κανενός απο δαύτους οπότε το παίρνω πίσω. Μάλλον. Μπα τελικά δεν το παιρνω.
Τον έχω συνδέσει με αυτοκίνητο, βουνά, δάση, με τον ήλιο να μπαίνει μέσα στο αμάξι και εγώ να κατηφορίζω με νεκρά τις στροφές του δρόμου ακούγοντας τον στην διαπασών στην μέση του πουθενά, στην Γη των ινδιάνων και του Far West. Ειναι τόσο συνδεδεμένος με τις αρχές καλοκαιριού, με την χρονιά αυτή που φεύγει, που κρατιέμαι με το ζόρι να μην γράψω ένα τεράστιο 2016 απέξω απο το βινύλιο για να το βλέπω κάθε φορά που θα παίζει τα επόμενα χρόνια. Απλά τεράστιος. Απλά απίθανος , εκεί στα ράφια, να γεμίζει θύμησες...




The Rest Noise:
20.Waclaw Zimpel - Lines 
19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears 
18.Our Solar System - In Time
17. Steve Lehman - Selebeyone
16. Laniakea - A Pot Of Powdered Nettles
15. Radian - On Dark Silent Off
14. Metá Metá - MM3
13. Mamiffer - The World Unseen
12. Swans - The Glowing Man
11. Anohni - Hopelessness
10. Ukandanz - Awo
9.Οδός 55 - Οδός 55
8. Fire! Orchestra - Ritual
7. Universe 217 - Change
6. Skuggsjá - A Piece For Mind & Mirror

No.6 Skuggsjá

6. Skuggsjá - A Piece For Mind & Mirror

Κεςκεσέ: Project μεταξύ του Bjornson & Selvik , δηλαδή μεταξύ Enslaved & Wardruna. Project που ζητήθηκε και πληρώθηκε απο την Νορβηγική κυβέρνηση για να γιορτάσει τα 200 χρόνια ζωής του συντάγματος της. Και μόλις κατάλαβες οτι η άνω πρόταση ξεπέρασε την ημερήσια δόση ψυχεδέλειας που μπορείς να δεχτείς. Πέρα απο αυτά, τούτος ο δίσκος παραείναι καλός για να μείνει μονο στα διαδικαστικά άνωθεν δεδομένα.
Επική και πομπώδης οσο δεν πάει, τούτη ειναι η μουσική που άκουγαν οι Βικινκ πριν σφάξουνε κοσμάκη. Μάλλον. Δεν έχει και πολύ σημασία. Χορταστικός , γεμάτος ιδέες και θέματα που σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό, ειναι η φετινή μου δόση παγερής σκοτεινής βορειο-ευρωπαίας μουσικής. Ακονίζω το σπαθί, σελώνω τ'αλογο πετάω μια προβιά στους ώμους και έφυγα...


The Rest Noise:
20.Waclaw Zimpel - Lines 
19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears 
18.Our Solar System - In Time
17. Steve Lehman - Selebeyone
16. Laniakea - A Pot Of Powdered Nettles
15. Radian - On Dark Silent Off
14. Metá Metá - MM3
13. Mamiffer - The World Unseen
12. Swans - The Glowing Man
11. Anohni - Hopelessness
10. Ukandanz - Awo
9.Οδός 55 - Οδός 55
8. Fire! Orchestra - Ritual
7. Universe 217 - Change

Νο.7 Universe 217

7. Universe 217 - Change

Κεςκεσέ: Άλλη μια μεγάλη μπάντα, άλλη μια μεγάλη αγάπη. Απο την αρχή που τους ακολουθώ φαινόντουσαν οτι ειναι για μεγάλα πράγματα. Εχουν αλλάξει μεν πολύ απο τότε αλλά πάντα προς το καλύτερο. Κάθε δίσκος ειναι δυνατός και κάθε εμφάνιση σε αφήνει με την τρίχα κάγκελο. Το Ease το EP για μένα ειναι αξεπέραστο. Στην αρχή που άκουσα το Change δεν με κάλυψε πλήρως αλλά του έδωσα το χρόνο του και ήρθε και έδεσε και έμεινε μια για πάντα. Ακομα θυμάμαι το συναίσθημα που ένιωθα οταν άκουγα νωρίς το πρωί, αυτο τον δίσκο , κατηφορίζοντας το δρόμο προς τα κάτω, με τον Ειρηνικό στα δεξιά μου. Μουσική παρέα για ένα πανέμορφο ταξίδι. Μουσική παρέα για μια χρονιά που φεύγει και μένει στα κιτάπια. Κιτάπια που οι Universe έχουν γραφτεί με μεγάλα γράμματα.



The Rest Noise:
20.Waclaw Zimpel - Lines 
19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears 
18.Our Solar System - In Time
17. Steve Lehman - Selebeyone
16. Laniakea - A Pot Of Powdered Nettles
15. Radian - On Dark Silent Off
14. Metá Metá - MM3
13. Mamiffer - The World Unseen
12. Swans - The Glowing Man
11. Anohni - Hopelessness
10. Ukandanz - Awo
9.Οδός 55 - Οδός 55
8. Fire! Orchestra - Ritual

No.8 Fire! Orchestra

8. Fire! Orchestra - Ritual

Κεςκεσέ: Γνωστοί και αγαπημένοι. Και μπορεί στο Ritual να τα έχεις ξανακούσει τα περισσότερα εκει μέσα, αλλά παραμένει ένας δίσκος με μεγάλα αρχίδια που σου πετάει στην μάπα 5 κομμάτια το ένα καλύτερο απο το άλλο. Πολύ θα ήθελα να τους δω καθιστός και να χτυπάω την κεφάλα και τα πόδια μου σαν σε παράκρουση εκνευρίζοντας τους γύρω μου. Καθιστός πάντα.
Με ενθουσιάζει ο τρόπος και η αριστοτεχνική μαεστρία που η τεράστια αυτή μπάντα χτίζει τα κομμάτια κάθε φορά, μέχρι το τέλος που σε εκτοξεύουν στο διάστημα.
Ενα απο τα soundtrack του roadtrip που δεν ταίριαζε καθόλου ομολογουμένως αλλά εγώ συνέχιζα να χτυπάω την κεφάλα μου και το τιμόνι, πηγαίνοντας σαν κότα μην και προσπεράσω τα 60μίλια και με περικυκλώσουν οι μπάτσοι στην επόμενη έξοδο. Τι και αν ειναι στο 8 , τι και αν ήταν στο 13, τούτο το δισκάκι ειναι απο εκείνους τους δίσκους που θα μείνουν.


The Rest Noise:
20.Waclaw Zimpel - Lines 
19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears 
18.Our Solar System - In Time
17. Steve Lehman - Selebeyone
16. Laniakea - A Pot Of Powdered Nettles
15. Radian - On Dark Silent Off
14. Metá Metá - MM3
13. Mamiffer - The World Unseen
12. Swans - The Glowing Man
11. Anohni - Hopelessness
10. Ukandanz - Awo
9.Οδός 55 - Οδός 55

No.9 Οδός 55

9.Οδός 55 - Οδός 55

Κεςκεσέ: Future Dystopia. Και επειδή τα λένε πολύ καλύτερα μόνοι τους: "Κραυγάζοντας στοιβάδες αχών σε ένα παράταιρα πεπερασμένο κόσμο. Κομμάτια βασισμένα σε ξεθωριασμένα σημεία-οπτικές άγκυρες, εκφραστικές αποκλίσεις και αποφθεγματολογικές κραυγές, απόμακρους αχούς και αναδυόμενες εκρήξεις.".
Περιπτωσάρα μεγάλη. Μια έντονη εμπειρία και μια μουσική βγαλμένη απο άλλο κοσμο.
Ακόμα χτυπάω το κεφάλι μου που δεν αγόρασα κατευθείαν το πρώτο (λευκό) δίσκο τους και αυτός εξαντλήθηκε μέσα σε 2 βδομάδες. Τώρα πιάνει κάτι 70ευρα και πονάει η καρδγιά μου με τέτοια ποσά. Ευτυχώς στο μαύρο αυτό ήμουν υποψιασμένος. Ξεπούλησε την μέρα που βγήκε. Ειναι ίσως η μόνη εγχώρια  μπάντα που καταφέρνει κάτι τέτοιο σε κάθε της δίσκο.
Τούτος ο δίσκος ειναι μια ζωντανή εμπειρία που σε στέλνει στο διάολο κάθε φορά που ακουμπάς πάνω του την βελόνα. Μαυρίλα για μια χρονιά που φεύγει.
Δεν θέλει λόγια παραπάνω...ο νοών νοείτω. Ανάσα και μακροβούτι ξανά...


The Rest Noise:
20.Waclaw Zimpel - Lines 
19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears 
18.Our Solar System - In Time
17. Steve Lehman - Selebeyone
16. Laniakea - A Pot Of Powdered Nettles
15. Radian - On Dark Silent Off
14. Metá Metá - MM3
13. Mamiffer - The World Unseen
12. Swans - The Glowing Man
11. Anohni - Hopelessness
10. Ukandanz - Awo

No.10 Ukandanz

10. Ukandanz - Awo

Κεςκεσέ: Ethiopian Math Crunch Music. Δώσε μου Αφρικανική μουσική και πάρε μου την ψυχή. Και αν δεν μου δώσεις Αφρικανική, δώσε μου τότε Ανατολίτικη και θα έχεις τα ίδια αποτελέσματα. Τούτοι εδώ είναι απο την Αντίς Αμπέμπα της Αιθιοπίας που αν μου έβαζες τα εισιτήρια σήμερα, εγώ αύριο το πρωί Δευτέρας θα ήμουν εκεί για ταξιδάκι μοναχά για πάρτι μου.
Δισκάρα μεγάλη που μπερδεύει καλά το Math, το επιδερμικό Jazz, και την παραδοσιακή φωνάρα του Asnake Guebreyes. Με κομματάρες μέσα, παραδοσιακές και μή, το άκουσα μια φορά τυχαία και έμεινα με το στόμα ανοιχτό καθώς δεν είχα ιδέα. Θυμάμαι που το άκουγα δυνατά με ακουστικά και χτύπαγα διακριτικά την κεφάλα μου στο ρυθμό του κάτι κουρασμένα μεσημέρια καθώς έγραφα χτυπώντας χαμηλά και γρήγορα το πληκτρολόγιο στο λαπτοπ ρουφώντας ζεστό καφέ μέσα στο λιοπύρι.
Αλλος ένας που μάρκαρε το 2016 με τον τρόπο του.



The Rest Noise:
20.Waclaw Zimpel - Lines 
19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears 
18.Our Solar System - In Time
17. Steve Lehman - Selebeyone
16. Laniakea - A Pot Of Powdered Nettles
15. Radian - On Dark Silent Off
14. Metá Metá - MM3
13. Mamiffer - The World Unseen
12. Swans - The Glowing Man
11. Anohni - Hopelessness

No.11 Anohni

11. Anohni - Hopelessness

Κεςκεσέ : Με τον Αντωνάκη δεν ειχα σχεδόν καμία σχέση, τονέ βαριόμουνα. Οχι πως ήτανε άσχημος, απλά δεν ήταν το καπ οφ τι μου που λένε και οι Άγγλουρες. Σίγουρα έχω 1 ή 2 δίσκους στην δισκοθήκη αλλά αν με ρωτήσεις ποιον, δεν θυμάμαι.
Για κάποιο ψυχεδελικό, συμπαντικό λόγο που κατώτερα όντα σαν και τον άνθρωπο δεν μπορούν να κατανοήσουν, την είχα μυριστεί την δουλειά με την νέα του ταυτότητα ως Αντωνία οτι θα ειναι κάτι που θα με ενδιαφέρει. Απο την μία αλλάζει ο άνθρωπας (εγώ) απο την άλλη διαθέτω τέτοιου είδους εξωγήινες ικανότητες μουσικού ενστίκτου κάποιες φορές, για αυτό άλλωστε και έχω γεμίσει μια δισκοθήκη κυρίως απο ένστικτο καθώς ούτε ριβιού διαβάζω(χέστηκα-παρόλο που τα γράφω) και το σποτιφάι ειναι μια λέξη άγνωστη στο σπίτι. Για αυτούς τους λόγους πίστευα στην νέα αυτή μετενσάρκωση μουσική και κυριολεκτική του Αντωνάκη μας. Αλλωστε δεν θέλει και πολύ νιονιό, λίγο να είχες ακούσει με προσοχή το κομμάτι που είχε βγάλει για ένα ντοκυμαντέρ (που η ακαδημία-μην χέσω- του έκανε κηδεία και τον χαντάκωσε-απο την άλλη καλύτερα έτσι καθώς τον εκνεύρισαν ακόμα περισσότερο) και άλλο ένα δείγμα,νέο, απο αυτό τον δίσκο τότε το ειχες μυριστεί και εσύ οτι εδώ αλλάζει το πράμα.
Και πράγματι έτσι κι έγινε. Με την τεράστια αρωγή του τεράστιου Oneohtrix Point Never (και του Η.Mohawke) να ειναι κύριος παράγοντας στο δίσκο και την Αnohni με πλέον προσωπικούς στοίχους ενα δριμύ κατηγορώ στα κακώς κακωμένα ετούτου του κόζμου , το hopelessness ειναι ένας τεράστιος σε καλλιτεχνική αξία δίσκος. Απο όπου και να τονε πιάσεις. Κομμάτια που δεν σταματούν να σε εκπλήσουν για το πως καταφέρνουν με την απλότητα τους να είναι τόσο -to the point-επίκαιρα και έντονα επικριτικά. Κομμάτια που χωρίς πολύ προσπάθεια καταλήγουν πέρα απο όλα τα άλλα να αποτελούν την χορευτική μουσική του αύριο, έτσι όπως θα έπρεπε ένα παρακλάδι τουλάχιστον να ειναι.
Ενας απίθανος δίσκος που δεν θα πρέπει να λείπει απο καμία δίσκοθήκη(τι ποια?) που ενώ τον άκουσα πολύ στην διάρκεια του χρόνου, δεν τονε έχω συνδέσει με κάτι συγκεκριμένο. Πέρα οτι μερικές φορές μου φέρνει στο μυαλό(για τους προφανείς λόγους) τον ισοπεδωτικό Sopor Aeternus και το ένδοξο 2005-2006 που τον άκουγα με μανία και πέρα οτι έχω ακούσει άπειρες φορές φέτος μεμονωμένα και συνεχώμενα το Why Did You Separate Me From the Earth?, πέρα απο όλα αυτά, απλά μένω στο πόσο δισκάρα ειναι. πάω να ξανακούσω το κομμάτι...



The Rest Noise:
20.Waclaw Zimpel - Lines 
19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears 
18.Our Solar System - In Time
17. Steve Lehman - Selebeyone
16. Laniakea - A Pot Of Powdered Nettles
15. Radian - On Dark Silent Off
14. Metá Metá - MM3
13. Mamiffer - The World Unseen
12. Swans - The Glowing Man

No.12 Swans

12. Swans - The Glowing Man

Κεςκεσέ: Η σχέση που έχω με τους Swans ειναι μια σχέση αγάπης. Το Glowing Man κυκλοφόρησε ένα πρωί που ήμουν σε μια βιβλιοθήκη στην άλλη άκρη του κόσμου και ο μόνος τρόπος να τον ακούσω ήταν μέσω Bandcamp. Ευτυχώς δηλαδή που υπήρχε και εκεί. Κατάφερα να εκνευρίσω το bandcamp και να μου πετάει κάθε φορά οτι "πρέπει να αγοράσεις το δίσκο ρε σκατοτσίπη" απο τις τόσες φορές που τον άκουσα σερί. Δεν μπορώ να πω οτι με καλύπτει πλήρως, καθώς η σύλληψη επηρρεάστηκε πάρα πολύ απο τις ζωντανές αυτοσχεδιαστικές εμφανίσεις της μπάντας και είχε σαν αποτέλεσμα κάποια κομάτια να πλέουν αμολυτά σε ένα ωκεανό ήχου που πολλές φορές όμως ένιωθα οτι μπάζουν νερά και τραβιούνται τόσο πολύ χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Δεν με ενοχλεί η διάρκεια αλλά οταν ξεχειλώνεται το κομμάτι χωρίς λόγο τότε με ενοχλεί. Ισως για αυτό και την τρίτη φορά που τους είδα ζωντανά με αυτή την σύνθεση ελαφρώς με κούρασαν. Ισως για αυτό έχει έρθει και το πλήρωμα του χρόνου να αλλάξει φάση ο καπετάνιος για νέα πέλαγα , έτσι όπως έχει ήδη ανακοινώσει.
Πέρα απο όλα αυτά όμως και αυτός ο δίσκος έχει στιγμές, τραγούδια που μπορούν να σε στείλουν στο διάολο με περίσσεια ευκολία για αυτό και είμαστε εδώ και μιλάμε για δαύτονε. Και συν τοις άλλοις είναι και ο δίσκος που κλείνει την τριλογία αυτών των ηχητικών ογκόλιθων που μας σέρβιραν οι Swans απο το '12 και δώθε, άρα δεν θα μπορούσε να λείπει απο μια χρονιά που του ταιριάζει γάντι. Ηχητικά, αισθητικά όπως και να το δεις.




The Rest Noise:
20.Waclaw Zimpel - Lines 
19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears 
18.Our Solar System - In Time
17. Steve Lehman - Selebeyone
16. Laniakea - A Pot Of Powdered Nettles
15. Radian - On Dark Silent Off
14. Metá Metá - MM3
13. Mamiffer - The World Unseen

Νο.13 Mamiffer

13. Mamiffer - The World Unseen

Κεςκεσέ: F.Coloccia & A.Turner ζευγάρι στην ζωή, ζευγάρι και στην μουσική με τους Mamiffer.
Και αν το όνομα Turner σου χτυπάει κανα καμπανάκι, δεν ειναι τίποτα, απλά ο τυπάς ευθύνεται για την αναζωπύρωση του σκληρού ήχου τα τελευταία 15 χρόνια και επίσης η μισή Αμερικάνικη σκληρή σκηνή έχει περάσει απο τα χέρια του. Τώρα, εδώ, διαφοροποιείται, γίνεται κυριλέ, μετα της γυναικός, γιατί αγαπάει να πούμε το παιδί και καλά κάνει.
Με τους Mamiffer δεν ειχα ποτέ μεγάλη σχέση, ενώ τους παρακολουθούσα απο πολύ μακριά λόγω Turner, κάτι ανούσιοι θόρυβοι και ηχητικοί αυνανισμοί με είχαν αποτρέψει να έρθω πιο κοντα. Τούτο όμως το βινύλιο με έστειλε στο διάολο. Μου θύμισε Grouper στα τελευταία της και μου έδεσε άρρηκτα με την μαυρίλα του 2016. Αυστηρά προσωπική υπόθεση τούτος ο δίσκος ή θα σε πιάσει για τα καλά ή θα περάσει και δεν θα ακουμπήσει καθόλου..εεε..εμένα με παραέπιασε.


The Rest Noise:
20.Waclaw Zimpel - Lines 
19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears 
18.Our Solar System - In Time
17. Steve Lehman - Selebeyone
16. Laniakea - A Pot Of Powdered Nettles
15. Radian - On Dark Silent Off
14. Metá Metá - MM3

No.14 Metá Metá

14. Metá Metá - MM3

Κεςκεσέ: Μαγευτικό τρίο απο το Σάο Πάολο της Βραζιλίας που σεμνά και ταπεινά πετάει απίθανους δίσκους που και πού. Με μπροστάρισα την χαρισματική Juçara Marçal (βλέπε και σόλο δίσκους) κάνουν ένα Prog/Jazz/Brazilian μίγμα, που πολύ μου την δίνει. Με την καλή έννοια.
Κυκλοφορεί σε CD μόνο και για να το προμηθευτείς κάπως πρέπει να σου γίνει ο κώλος ΝΑ ή απλά μάλλον να τους πετύχεις κάπου ζωντανά και να το αγοράσεις. Τα στοιχεία για δαύτους ειναι μετρημένα στο κόσμο του ίντερνετς, γεγονός αρκετά εκνευριστικά όταν το καλοκαίρι έμαθα οτι έβγαλαν νέο δίσκο και εκεί στα ξένα που ήμουν για λίγο, προσπαθούσα με το σταγονόμετρο να ακούσω κάτι. Το κατάφερα εν μέρει, μέχρι που γύρισα στο Μαγευτικό Γκρις και το αγαπημένο SLSK μου έδωσε πάραυτα την λύση. Είπαμε..πειρατές μεν..αλλά μην καταλήξουμε και στο γκουαντάναμο για ένα δίσκο βρε αδερφέ...
Εξτρα ποιντς: Τρελαίνομαι για κίτρινα εξώφυλλα. Σε δίσκους , σε βιβλία, ειδικά όταν αυτά ειναι και όμορφα. Εδώ ειναι λίγο μουσταρδί , σιναπί (διότι ξέρουμε και χρώματα- αν υπάρχει κάτι τέτχοιο). Και επειδή πολλές φορές οι ίδιοι οι μουσικοί τα λένε καλύτερα για την πάρτι τους..
οι Metá Metá μου αρέσουν γιατί : They Struggling to survive the 21th century sonic Schizophrenia of their home city Sao Paolo.



The Rest Noise:
20.Waclaw Zimpel - Lines 
19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears 
18.Our Solar System - In Time
17. Steve Lehman - Selebeyone
16. Laniakea - A Pot Of Powdered Nettles
15. Radian - On Dark Silent Off

No.15 Radian

15. Radian - On Dark Silent Off 

Κεςκεσέ: Τους είχα πετύχει τυχαία στην εμφάνισή τους στο synch 2005 στο Λαύριο. Κάπως έκατσε να βρίσκομαι σε εκείνο το μικρό δωματιάκι που έπαιζαν, το οποίο έσταζε απο τον ιδρώτα όλων αυτών των νοματαίων εκει μέσα και έγινα μάρτυρας μιας απο τις καλύτερες εμφανίσεις του φεστιβάλ.Για εμένα. Το 2005 είναι 11 χρόνια πίσω και εγώ 11 χρόνια μπροστά, μεγαλύτερος κεφτές. Με το που γύρισα σπίτι χτύπησα και τα δύο τα δισκάκια τους τότε, απο το ebay με μέση τιμή το ένα 7 ευρώ με μεταφορικά μαζί, διότι τότε κύριοι κάναμε δισκοθήκη με αυτά τα λεφτά, ενώ εδώ το Μετρόπολις έδινε το 1 CD- 22 ευρώ τα κανούργια. Το CD. το οποίο κοστίζει -ακόμα και εγκυκλοπαίδεια να τυπώσεις μέσα αντί για βιβλιαράκι- γύρω στα 3-4 ευρώ τότε(εχω τυπώσει και ξέρω-για τους προπέτες), σήμερα ίσως κανα 1,5-2άρι με το ζόρι. Μιλάμε για κέρδος(όχι μονάχα απο το Μετρόπολις σαφώς, αφού άλλαζε τριάντα χέρια μέχρι να φτάσει στα δικά μου) Τεράστιο.
Τέλος πάντων, έφυγα απο το θέμα. Σημασία έχει οτι το Νέο δισκάκι των Radian ξανα-γαμάει , έπειτα απο 2 δίσκους "μιεχ" ή καλύτερα έναν "μιεχ" και έναν "μπορινκκκκ".
Με ακουστικά τον ακούς και δαύτονε, τονε βάνεις στο στέρεο σου, στο mp3 σου , στην φριτέζα και χτυπιέσαι λες και ακούς τίποτα καλό μέταλ. Αμ δε ομως. Ακούς κάτι ταλαντούχους φλωράκους απο την Αυστρία που κάνουν μουσική για 3 φίλους τους και ίσως για τις γυναίκες τους. Αν έχουν.
Διότι κύριοι και κυρίες μου ποιος δίνει ένα πέος για ενα νέο δίσκο των Radian τη σήμερον ημέρα που γίνεται χαμός εκει έξω; Κανείς. Κι ομως τούτο το δισκάκι έχει μπόλικο ψωμί να δώσει. Βρείτε μου ένα αεροπλάνο να μπώ να πάω στο χωριό τους να τους δω ζωντανά ξανά πίνοντας stout μπύρα που αγαπώ, γιατί κάνουν και γαμώ τις εμφανίσεις (οι) αγαπητοί.



The Rest Noise:
20.Waclaw Zimpel - Lines 
19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears 
18.Our Solar System - In Time
17. Steve Lehman - Selebeyone
16. Laniakea - A Pot Of Powdered Nettles

No.16 Laniakea

16. Laniakea - A Pot Of Powdered Nettles 

Κεςκεσέ: Δύο ταλαντούχα διαστροφικά μυαλά (Sullivan-Pupillo) που ειναι υπεύθυνα για ένα σωρό σύγχρονα αριστουργήματα είπαν να κάνουν άλλο ένα έτσι για να περάσει ευχάριστα ο χρόνος τους. Drone/Ambient/μηνπαιρνετεναρκωτικα/ακούγεταικαλύτεραμεακουστικά μουσική απο την House Of Mythology που ανετα αναδεικνύεται στην εταιρεία-έκπληξη για φέτος με απίθανες εκδόσεις και ωραίες μουσικές. Άσχετα αν πρέπει να πληρώσεις τον ενα δίσκο όσο ενα μικρό μηχανάκι, αυτό δεν το εξετάζουμε τώρα. Τούτο το κουνέλι με τις τσουκνίδες είναι τόσο 2016 και πάντα θα θυμίζει τούτη την γαμιόλα την χρονιά!


The Rest Noise:
20.Waclaw Zimpel - Lines 
19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears 
18.Our Solar System - In Time
17. Steve Lehman - Selebeyone

No.17 Steve Lehman

17. Steve Lehman - Selebeyone

Κεςκεσέ: Απο τις λίγες σκηνές που κάνουν κάτι ρηξικέλευθο τη σήμερον ημέρα, είναι η νέα σκηνή ραπ-χιπ-χοπ-πεςστο-οπως-να'ναι. Δισκοι σαν και δαύτονε. Ο Steve Lehman γνωστός και μην εξαιρετέος στον τζαζ μουσικό πειραματισμό αποφασίζει να συμπράξει με τον HighPriest και το αποτέλεσμα ειναι τουλάχιστον εντυπωσιακό. Παντρεύει άμεσα την τζαζ με το χιπ-χοπ με πολύ δυνατές στιγμές και τον HighPriest σε πολύ καλή φόρμα έχοντας σαν αποτέλεσμα ένα δύσκολο ηχητικό αμάλγαμα που ομως αν του επιμείνεις θα σου δώσει πραγματάκια πίσω. Απαιτητικός και εντυπωσιακός απο την αρχή μέχρι το τέλος του , είθε να ειναι η αρχή για περισσότερα παραδείγματα που θα βελτιώσουν ακόμα περισσότερο τούτο το πάντρεμα. Κάτσε απίκο στον καναπέ, τέντωσε τα αυτιά σου και δώσε βάση σε τούτο το ήδη χαμένο μέσα στον συρφετό διαμαντάκι...

The Rest Noise:

20.Waclaw Zimpel - Lines 
19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears
18.Our Solar System - In Time

No.18 Our Solar System

18.Our Solar System - In Time

Κεςκεσέ: Σπάσε τα ναρκωτικά σε μικρές διαχειρίσιμες μερίδες, πάρε μαζί σου μαχαίρι buck, τσεκούρι gerber, φακό κεφαλής black diamond, οτι αλκοολ θέλεις και στούμπωσε τα στο σακίδιο μαζί με ένα φτηνό hammock quechua για να μην κρασάρεις στο χωμά μετά. Αρχισε να καταναλώνεις τα καργιόλια που έχεις πάρει πριν φτάσεις μέσα στο δάσος με κάποια σύνεση όμως. Σκέψου την στιγμή που θα ανάβεις την φωτιά θα είσαι ήδη ψιλο-ζαλισμένος και με αυτό το τρόπο δεν θα κρυώνεις κιόλας. Το τι θα σου ξημερώσει την επόμενη ημέρα αυτό ειναι μια άλλη ιστορία που δεν σε αφορά την δεδομένη στιγμή. Φούντωσε την φωτιά υπεύθυνα και με προσοχή μην κάψουμε το δάσος και πάτα play στα μεγάλα ηχεία που κάποιος άλλος απο την παρέα κουβάλαγε, μαζί με τον ηλιακο συλλέκτη-μπαταρία-power bank. Δώσε λίγο χρόνο, πάρε τις τζούρες σου, κοίτα τα άστρα και το φεγγάρι μέχρι να σου σκάσει η μουσική καρπαζιά. Ξεκίνα να χορεύεις γύρω απο την φωτιά , γιατί μονο εκεί μπορείς να εστιάσεις απο το σκοτάδι και σταμάτα μονο οταν συνηδητοποιήσεις οτι εισαι μούσκεμα στον ιδρώτα, λαχανιασμένος και πρέπει να αλλάξεις πλουζάκι γιατι αλλιώς θα πεθάνεις απο υποθερμία.Χαλάρωσε τώρα, τα ναρκωτικά σε συνδυασμό με το χορό(δεν εισαι δα και η πρώτη νιότη) σε έχουν κάνει τελείως ζαμπόν και εσύ απλά, χαζεύεις την φωτιά και τα άστρα(solar system) μέχρι να σε πάρει ο ύπνος.

PS: ξανα βγάζουν νέο δίσκο σε 2-3 ημέρες. Έλεος με αυτούς τους Βορειοευρωπαίους μας τα έχουν πρήξει με το ταλέντο τους-τα λεφτά τους-και τον άπλετο χρόνο τους-που κυρίως συμβαίνει επειδή έχουν ταλέντο και λεφτά. Α..και το έχουν λυμένο.Το σχεδόν οτιδήποτε.

The Rest Noise:

20.Waclaw Zimpel - Lines 
19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears 

No.19 Kaitlyn Aurelia Smith

19. Kaitlyn Aurelia Smith - Ears 

Κεςκεσε: Φρέσκο κορίτσι με δυνατότητες που φωνάζουν. Απόκοσμη και εξωγήινη όπως και η μουσική της. Δίσκος για βαριεστημένα πρωινά που σέρνεσαι μέχρι το πικάπ με το ζόρι πριν καν βάλεις καφέ. Κυριακή πρωί δηλαδή. Το βάζεις και χάνεσαι. Μετά πίνεις καφέ και έρχεσαι ξανά στα ίσα σου. Μου αρέσει η τελείως εξωγήινη ενορχήστρωση και το γεγονός οτι πάντα θα μου θυμίζει ένα κάρο πράγματα απο την χρονιά που φεύγει. Τον καύσωνα της δυτικής ακτής, εκείνο το σούρουπο με τα φώτα της πόλης να ανάβουν στην ώρα τους, το αεράκι που έμπαινε απο τα ορθάνοιχτα παράθυρα και τα χαμόγελα που το υποδεχόντουσαν. Τούτος ο χαμηλών τόνων δίσκος ήρθε παραμάσχαλα, απο εναν άλλο πλανήτη και κάθισε τελικά στα ράφια μου και απο εκεί πάντα θα φωνάζει και αυτός 2016.

The Rest Noise:
20.Waclaw Zimpel - Lines

Νο.20 Waclaw Zimpel

20.Waclaw Zimpel - Lines

Κεςκεσέ: Στην θέση που θα μπορούσαν να είναι ένα σωρό άλλοι και στην θέση που αλλάζει πιο εύκολα απο όλες ήρθε και στρογγυλοκάθισε ο ταλαντούχος Πολωνός κλαρινετίστας που δεν βάζει κώλο κάτω. Πριν ένα μήνα ξανακυκλοφόρησε και άλλο νέο δισκο το "Lam" το οποίο θα μπορούσε να ειναι και αυτό στην συγκεκριμένη θέση. Αλλά δεν είναι. Γιατί το "Lines" έχει άλλη στόφα, ελαφρώς πιο εσωτερική και ιδιότροπη. Ακούγεται σαν Colin Stetson, με πιο καθαρό ήχο αλλά βυθίζεσαι το ίδιο βαθειά μέσα του. Είναι ο δίσκος για μοναχικές διαδρομές με το κάρο και για βόλτα μέσα στο δάσος με αρκούδες και κουνάβια. Ειναι το Νο.20 για το 2016 που φεύγει. Απο μία εταιρεία Instant Classic που ειναι ονομα και πράμα και έχει δώσει δισκάρες όπως Innercity Ensemble το οποίο παρατρίχα και αυτό δεν καβάτζωσε το 20.