1. AmenRa

1. AmenRa - Mass VI

Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη : Πάει και το 2017. Και για κάποιο λόγο δεν μπορώ να θυμηθώ και πάρα πολλά. Αλλη μία χρονιά στο περίμενε, στο "έλα λιγο πίσω, σε παιρνει". Και μας έγινε συνήθειο αυτή η αναμονή, το ειρωνικό μειδίαμα που σαν άκαμπτη μάσκα το χρησιμοποιούμε για να αντιμετωπίσουμε την καθημερινότητα, οι σπασμωδικές κινήσεις που κάνουμε αντί για πραγματικές πράξεις. Το 2017 ήταν αλλη μία παρόμοια χρονιά με τις προηγούμενες, ασχέτως αν κλείνει με θετικό πρόσημο έστω και για + 1,29% . Δεν θα κάτσω να γράψω για ολα εκείνα που μου έρχονται στο κεφάλι οταν κάνω ένα μικρό rewind, θα τα κρατήσω για την πάρτη μου. Θα κλεισω, στέλνοντας ένα γενναιόδωρο "ΤΡΑΒΑΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ" σε όλους τους κρετίνους του 2017 και σε όλα εκείνα τα γαμημένα του 2017. Καλά να είμαστε..και θα τα ξαναπούμε του χρόνου.

“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”: 
20. Trepaneringsritualen -Kainskult 
19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne 
18. Anwar Sadat -Ersatz Living 
17. BNNT - Multiverse 
16. Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh - Lekhfa 
15.Nadah El Shazly - Ahwar 
14. Emel Mathlouthi - Ensen 
13. Chelsea Wolfe - Hiss Spun 
12. Christian Scott - The Emancipation Procrastination 
11. Dale Cooper Quartet - Astrild Astrild 
10. Rafael Anton Irisarri - The Shameless Years 
9.Mario Batkovic - Mario Batkovic 
8. Circle - Terminal 
7. Richard Dawson - Peasant 
6. ΩRay - Omega Ray 
5. Idles - Brutalism 
4. The Boy - Έτοιμοι Δυο 
3.Blanck Mass - World Eater
2.Shackleton & Vengeance Tenfold - Sferic Ghost Transmits

2. Shackleton

2.Shackleton & Vengeance Tenfold - Sferic Ghost Transmits

Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη :  Ωραίος ο Shackleton. Η ιδέα του να κάνει ένα συνεργατικό δίσκο με τον μέχρι πρότινος άγνωστο σε μένα V.Tenfold ήταν ίσως οτι καλύτερο έχει κάνει τα τελευταία χρόνια. Σαν οι απαγγελίες του Tenfold να έδωσαν άλλον αέρα στα tribal επαναλαμβανόμενα μοτίβα του και ο ένας να έβγαλε τον άλλο ακόμα καλύτερα σε αυτόν το δίσκο. Ακούγεται σαν μια δυστοπική πένθιμη λιτανεία του άμεσου μέλλοντος. Σαν ένα αριστούργημα του τώρα που ζούμε. Περισσότερα τα λέει ο λεβέντης εδώ   και έχει απόλυτο δίκαιο.

“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”: 
20. Trepaneringsritualen -Kainskult 
19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne 
18. Anwar Sadat -Ersatz Living 
17. BNNT - Multiverse 
16. Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh - Lekhfa 
15.Nadah El Shazly - Ahwar 
14. Emel Mathlouthi - Ensen 
13. Chelsea Wolfe - Hiss Spun 
12. Christian Scott - The Emancipation Procrastination 
11. Dale Cooper Quartet - Astrild Astrild 
10. Rafael Anton Irisarri - The Shameless Years 
9.Mario Batkovic - Mario Batkovic 
8. Circle - Terminal 
7. Richard Dawson - Peasant 
6. ΩRay - Omega Ray 
5. Idles - Brutalism
4. The Boy - Έτοιμοι Δυο
3.Blanck Mass - World Eater

3. Blanck Mass

3.Blanck Mass - World Eater 

Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη : Πολύ τονε γουστάρω δισκογραφικά τον λεβέντη. Οτι έχει κυκλοφορήσει πολύ το γουστάρω. Αυτό έσκασε εκεί στην αρχή της χρονιάς και τα ισοπέδωσε όλα. Τον άκουγα συνεχόμενα για 2 μήνες , τον άκουγα δυνατά ώπου μπορούσα και με συντρόφεψε σε ένα κάρο μοναχικές ακροάσεις πίσω απο το τιμόνι. Ετσι πρέπει να ακούγεται η γαμημένη ηλεκτρονική μουσική. Αγριεμένη και πιασάρική. Απλά απίθανος. 

“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”: 
20. Trepaneringsritualen -Kainskult 
19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne 
18. Anwar Sadat -Ersatz Living 
17. BNNT - Multiverse 
16. Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh - Lekhfa 
15.Nadah El Shazly - Ahwar 
14. Emel Mathlouthi - Ensen 
13. Chelsea Wolfe - Hiss Spun 
12. Christian Scott - The Emancipation Procrastination 
11. Dale Cooper Quartet - Astrild Astrild 
10. Rafael Anton Irisarri - The Shameless Years
9.Mario Batkovic - Mario Batkovic 
8. Circle - Terminal 
7. Richard Dawson - Peasant 
6. ΩRay - Omega Ray 
5. Idles - Brutalism 
4. The Boy - Έτοιμοι Δυο

4. The Boy

4. The Boy - Έτοιμοι Δυο

Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη : Κοίτα να δεις τώρα τι έχει γίνει. Για κάποιο ψυχεδελικό λόγο δεν ειχα ασχοληθεί ποτέ πάρα πολύ με το Μπόι. Ήξερα ακριβώς περι τίνος επρόκειτο αλλά δεν του είχα δώσει και πάρα πολύ σημασία. Πόσο Ββββλάκας ήμουν ή μουν ή μουν η. Ακουσα το Ετοιμοι Δύο πρώτα και μετά άκουσα το έτοιμοι ενα. Το ετοιμοι ένα ειναι καλό αλλά μέχρις εκεί. Το ετοιμοι δυο ειναι ένας γαμημένος καλός δίσκος στα χνάρια μεν του ετοιμοι ενα αλλά με πολύ καλύτερα τραγούδια. Η ζωή δεν παεύει να μας εκπλήσσει φίλοι μου και εκεί που πριν χρόνια πέρναγε αλλα δεν ακούμπαγε τώρα περνάει και μας γαμάει το ταμτιριριμ.και καλά κάνει δλδ γιατι έτσι πρέπει για ένα δίσκο σαν και αυτόν. Στιχουργικά Δυνατός, μουσικά πολύ του πάει οι περισσότερο ολοκληρωμένες συνθέσεις με υποψία μπάντας. Το μυαλό του Μποι γυρνάει σε άλλες στροφές και τονε θαυμάζουμε για αυτό.

“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”: 
20. Trepaneringsritualen -Kainskult 
19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne 
18. Anwar Sadat -Ersatz Living 
17. BNNT - Multiverse 
16. Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh - Lekhfa 
15.Nadah El Shazly - Ahwar 
14. Emel Mathlouthi - Ensen 
13. Chelsea Wolfe - Hiss Spun 
12. Christian Scott - The Emancipation Procrastination 
11. Dale Cooper Quartet - Astrild Astrild 
10. Rafael Anton Irisarri - The Shameless Years 
9.Mario Batkovic - Mario Batkovic 
8. Circle - Terminal 
7. Richard Dawson - Peasant 
6. ΩRay - Omega Ray
5. Idles - Brutalism

5. Idles

5. Idles - Brutalism

Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη : Αυτό ειναι ένα αυθεντικό αγγλούρικο αυθάδες αριστούργημα. Έτσι ακριβώς πρέπει να ακούγεται η Punk/Rock του σήμερα. Επιθετική, καυστική, θρασεία , άμυαλη όσο χρειάζεται, απλή, πνιγμένη στις ναρκωτικές αναθυμιάσεις και στιχουργικά εύστοχη. Απο που να τον πιάσεις και να μην σου αρέσει, απο τα απίστευτα βίντεο που βγάζουν στο youtube, απο το πόσο to the point στιχουργικά ειναι, απο την αγνή ηχητική επίθεση; Τούτος ο δίσκος ειναι δυνατός, αντιπροσωπευτικός για τα χρόνια που ζούμε και σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω ειναι και γαμημένα κολλητικός με μελωδίες και τραγουδάκια που κολλάνε σαν το σκατό σε τρακτερωτό παπούτσι διάολε!! Τα λέει καλύτερα ο φίλτατος εδώ και έχει απόλυτο δίκαιο.

“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”: 
20. Trepaneringsritualen -Kainskult 
19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne 
18. Anwar Sadat -Ersatz Living 
17. BNNT - Multiverse 
16. Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh - Lekhfa 
15.Nadah El Shazly - Ahwar 
14. Emel Mathlouthi - Ensen 
13. Chelsea Wolfe - Hiss Spun 
12. Christian Scott - The Emancipation Procrastination 
11. Dale Cooper Quartet - Astrild Astrild 
10. Rafael Anton Irisarri - The Shameless Years 
9.Mario Batkovic - Mario Batkovic 
8. Circle - Terminal
7. Richard Dawson - Peasant
6. ΩRay - Omega Ray

6. ΩRay

6. ΩRay - Omega Ray


Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη : Ο Καρανικόλας μπορεί να μοιάζει σαν την θεία μου την ρούλα, που πάει και κάνει σολάριουμ δεκέμβρη μήνα, μπορεί επίσης να φοράει γυαλιά ηλίου αφότου έχει νυχτώσει. Μπορεί να φοράει και ξεκούμπτωτο πουκάμισο όταν εσύ έχεις δαγκώσει το πέος σου απο το κρύο και είσαι με το triclimate North Face σου. Μπορεί να κάνει οτι θελει, γιατι ειναι ένας γαμημένος ροκ σταρ. Και μπορεί εμένα προσωπικά να μην μου αρέσουν όλα τα παραπάνω, ειδικά το ροκσταριλίκι που το σιχαίνομαι και ακόμα πιο ειδικά το γαμιόλικο το σολάριουμ αλλά πχοιος ειμαι εγώ που θα εκφέρω γνώμη για όλα τα παραπάνω- φαιδρά- ομολογουμένος χαρακτηριστικά. Που ξέρεις, όλα αυτά μπορεί να ειναι ένα παιχνίδι εντυπώσεων, μια πορδή στον άνεμο, ένα συννεφάκι που κρύβει την θέα. Σημασία έχει, η μουσική, αγαπητέ.  Και οσον αφορά την μουσική ο Λεβέντης ειναι κάτι παραπάνω απο legendary στην μικρή μας χώρα. Αλλά και πάλι για εμένα δεν μου λέει τίποτα αυτό. Δεν πα να νε και ο αγιος Αντώνης σε μετενερσάρκωση αν δεν μου τα λέει η μουσική που κάνει , χέστηκα. Εδώ λένε την Φαραντούρη φωνάρα να πούμε , επειδή έτυχε να ειναι το σωστό άτομο την σωστή στιγμή τι σημαίνει δλδ οτι πρέπει να το ασπαστούμε; Ε οχι αγαπητοί, αυτιά έχομεν, μάτια έχομεν, άποψη έχομεν και δικά μας ειναι οτι θέλομε τα κάνομε. Τι έλεγα? Α..για τον Λεβέντη..Ναι , ο αγαπητός έχει αποδείξει οτι αυτός με την αρωγή και των άλλων σαφώς, έκανε μουσική ιστορία στο Ελλάντα-Γκρίς. Και αυτό που ειναι ακόμα καλύτερο ειναι οτι ακόμα και σήμερα (αναφέρομαι στους "Τελευταία Οδήγηση") τον/τους βλέπεις λαιβ και με τα σαγόνια κατω φωνάζεις στο διπλανό σου "ΡΕ ΑΡΧΙΔΑ ΤΙ ΕΓΙΝΕ, ΟΙ ΤΥΠΟΙ ΓΑΜΑΝΕ".  Συνήθως βέβαια ο τύπος που απευθύνεσαι δεν έχει να ανταπαντήσει κάτι σε αυτή σου την δήλωση. Με λίγα λόγια ο Λεβέντης ο ηλιοκαμένος έχει κάθε δικαίωμα να ξεκουμπωνει το πουκάμισο όταν χιονίζει και να κάνει και ντεκαπάζ αμα λάχει οποτε θέλει αυτός. Δικά του ειναι οτι θέλει τα κάνει.
Η φάση ομως που έβγαλε νέο δίσκο με νέα μπάντα και ΤΑ ΓΑΜΗΣΕ ΟΛΑ ερχεται απλά να συνηγορίσει στο οτι δικαίως ειναι αυτός που ειναι. Το ΩRAY ειναι κάτι παραπάνω απο απλά ένας καλός δίσκος. Κιθαριστική fuzz-αριστή ψυχεδέλεια με ελληνικό στίχο, attitude και τόλμη. Αυτός ειναι ένας γαμημένα καλός δίσκος και όποιος λέει το αντίθετο να του αρπάξει το μαλλί στο ντεκαπάζ και να του βγεί πορτοκαλί! ΑΓΟΡΑΣΕ ΤΟ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΚΑΔΙΚΟ-ΕΡΩΤΑ-ΛΑΤΡΕΙΑ  και παίξτο μούρη στους φίλους σου όταν κατεβαίνετε στην αλάνα να παίξετε πασούλες. Είναι Ωray re


“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”: 
20. Trepaneringsritualen -Kainskult 
19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne 
18. Anwar Sadat -Ersatz Living 
17. BNNT - Multiverse 
16. Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh - Lekhfa 
15.Nadah El Shazly - Ahwar 
14. Emel Mathlouthi - Ensen 
13. Chelsea Wolfe - Hiss Spun 
12. Christian Scott - The Emancipation Procrastination 
11. Dale Cooper Quartet - Astrild Astrild 
10. Rafael Anton Irisarri - The Shameless Years 
  9.Mario Batkovic - Mario Batkovic
  8. Circle - Terminal
  7. Richard Dawson  - Peasant

7. Richard Dawson

7. Richard Dawson - Peasant 


Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη : Τι διάολο έχουν πάθει όλοι και το γυρνάνε σε πιο ΠΟΠ φάση, γαμωτο!? Ενα κάρο μπάντες εκεί έξω, βγάζουν δισκάρες και τσουπ ξαφνικά το νέο τους δισκακι ειναι πολύ πιο ποπ. Για αυτό και δεν μου άρεσε στην αρχή. Οχι οτι εχω κάτι με το ποπ αλλά άλλο περίμενα να ακούσω απο τον μπεκρή Dawson (αλλο ένα nothing important δλδ ήθελα να ακουσω)και αλλο άκουσα. Ευτυχώς επέμεινα και μπορεί να συνεχίζω να προτιμάω φάση Nothing Important αλλά και το Peasant ειναι ένα γαμημένα καλό δισκάκι. Ιδιαίτερη περίπτωση καλλιτέχνη που πολύ θα ήθελα να τονε πετύχω σε μια pub λαιβ να γίνει χαμός.

“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”: 
20. Trepaneringsritualen -Kainskult 
19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne 
18. Anwar Sadat -Ersatz Living 
17. BNNT - Multiverse 
16. Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh - Lekhfa 
15.Nadah El Shazly - Ahwar 
14. Emel Mathlouthi - Ensen 
13. Chelsea Wolfe - Hiss Spun 
12. Christian Scott - The Emancipation Procrastination 
11. Dale Cooper Quartet - Astrild Astrild 
10. Rafael Anton Irisarri - The Shameless Years 
  9.Mario Batkovic - Mario Batkovic
  8. Circle - Terminal

8. Circle

8. Circle - Terminal 

Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη : Το λοιπόν, με τους Circle ασχολήθηκα αν θυμάμαι καλά εκεί κοντά στο 2003. Ναι, δεκατέσσερα γαμημένα χρόνια πίσω!! Στην αρχή ασχολήθηκα τυχαία γιατί κάπως υπέπεσαν στην τότε μουσική μου αναζήτηση-σκάψιμο και σχεδόν ακαριαία τους λάτρεψα. Τους λάτρεψα ομως ε. Και μπήκα σε μια διαδικασία να προσπαθήσω να αγοράσω τους δίσκους τους. Τους γαμημένα άπειρους δίσκους τους. Στην Ελλάδα του 2004 μιλάμε έτσε. Που δεν έβρισκες τπτ πέρα απο τις γνωστές παπάρες και οταν το έβρισκες έδινες για ένα CD τέτοιου είδους 25 ευρώ. Θα μου πείς, για αυτό πήγαν όλα και όλοι στο διάολο, για αυτό και θα ξαναπάνε όλα στο διάολο τώρα και με τα βινύλια που τα πουλάνε 50 ευρώ οι προμηθευτές στους ταλαίπωρους δισκοπώλες. Τότε η διαφορά ήταν οτι οι ξεκωλιάρηδες ήταν πράγματι οι δισκοπώλες που έβγαζαν το κώλο τους, ενώ τώρα οι προμηθευτές που έχουν μυρίσει φρέσκο αίμα και δαγκώνουν.
Τέλοςπάντων, ξέφυγα.
Ευτυχώς για την ψυχική μου υγεία, την τσέπη μου και την δισκοθήκη μου την εξαετία του 2002-2008 το ebay πήρε φωτιά. Οι ταχυδρόμοι αν δεν περνούσαν μια μέρα απο την πόρτα μου με ρωτούσαν την επομένη τι συνέβει. Ebay την εποχή της πρώιμης ψηφιακής επέλασης που οι Αμερικλάνοι πέταγαν τα CD για 5 ψωροδολλάρια για να αγκαλιάσουν τα terabytes μουσικής που μπορούσαν να κατεβάσουν. Μιλάμε για παράδεισο. Δίσκοι σπάνιοι, δίσκοι δύσκολοι που εδώ οι φωστήρες μαγαζάτορες στα πουλούσαν για χρυσό, ενώ εγώ ο πονηρός με 8 ευρώ μαζί με μεταφορικά ήταν στην πόρτα μου. Οι ταχυδρόμοι έμπαιναν μέσα φωνάζοντας, "Πάλι δίσκους έφερα".
Τελοςπάντων , ξαναξέφυγα.
Circle λοιπόν τους λάτρεψα γιατι ήταν τελείως τρελαμένοι οι Φινλανδοί και ενώ πάντα με ιντρίγκαρε το γεγονός οτι δεν ήξερα τι θα ακούσω σε κάθε νέο δίσκο τους, πάντα τους προτιμούσα όταν ψυχεδελιαζόντουσαν ή έκαναν εκείνα τα σκοτεινά kraut-ροκικά λαβυρινθώδη αριστουγήματα. Οταν αποφάσιζαν να παίξουν μέτσαλ και ειδικά τότε που το έκαναν τελείως true-metsal δεν τους προτιμούσα. Οχι δα, πως με χαλούσαν κιολας απλά οταν αποφάσιζαν να το παίξουν Judas Priest τους βαριόμουν.
έκτοτε ποτέ δεν τους άφησα, εχω γεμίσει ένα ράφι με δαύτους και ακόμα μου λείπουν άπειρα δισκάκια τους, στην περίοδο αυτή δε, εχουν δώσει δίσκους να τραβάς τα μαλλιά σου.
Φέτος στην αρχή μόλις άκουσα το Terminal χαλάστηκα λίγο γιατι μου θύμισε (βλακωδώς) το tulikoira του 2005 (ένα απο τα κάποια χέβυ δισκάκια) και δεν ψήθηκα για χεβυ-μετσαλιές. Μετά όμως που του έδωσα την δέουσα προσοχή και τελικά άκουσα άλλη μια νέα δισκάρα απο την πάρτι τους. Με σωστή ισορροπία μεταξύ των μουσικών τους ταυτοτήτων τούτος ο δίσκος μου θύμισε το Raunio του 2001, έναν μνημειώδη δίσκο , ένα δίσκο dessert island περίπτωση. Και όσο περισσότερο τον άκουγα τόσο περισσότερο μου άρεσε. Τυπικός ήχος Circle, με κομματάρες και σωστή συνταγή. Το  Terminal αξίζει το γαμήδι, δεν ειναι δα οτι δεν το έχουμε ξανακούσει, αλλά ειναι ένα διασκεδαστικό -απολαυστικό δισκάκι. Η μπάντα ούτως η αλλως ειναι τεράστια. Να δω πότε θα τους δω σε ένα δικό τους live(τους έχασα στο εδω)να μαζεύω τα σάλια μου με σακουλίτσα απο το πάτωμα.

“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”: 
20. Trepaneringsritualen -Kainskult 
19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne 
18. Anwar Sadat -Ersatz Living 
17. BNNT - Multiverse 
16. Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh - Lekhfa 
15.Nadah El Shazly - Ahwar 
14. Emel Mathlouthi - Ensen 
13. Chelsea Wolfe - Hiss Spun 
12. Christian Scott - The Emancipation Procrastination 
11. Dale Cooper Quartet - Astrild Astrild 
10. Rafael Anton Irisarri - The Shameless Years
  9.Mario Batkovic - Mario Batkovic

9.Mario Batkovic

9.Mario Batkovic - Mario Batkovic 


Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη : Με απλά λόγια: Ο Colin Stetson του ακορντεόν. Ή κάπως έτσι τελοςπάντων. Δεν έχει και πολύ σημασία. Σημασία έχει οτι πριν κανα 1-2 χρόνια (δεν θυμάμαι και καλά) μπορούσα να τον δω ζωντανά σε μια εκκλησία και δεν τον είδα.Γιατι; Γιατί έτσι έκρινα. Αλλά και πάλι δεν έχει πολύ σημασία. Ο δίσκος γαμάει. Με έπιασε απο την αρχή και πολύ τον ευχαριστήθηκα. Ειδικά στα ακουστικά , με εκείνα τα σημεία που φορτώνει γεμίζει ο χώρος ακορντεόν. Απίθανος, ταλέντο που θα τονε βρούμε μπροστά μας αρκετές φορές τούδε και στο εξής.


“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”: 
20. Trepaneringsritualen -Kainskult 
19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne 
18. Anwar Sadat -Ersatz Living 
17. BNNT - Multiverse 
16. Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh - Lekhfa 
15.Nadah El Shazly - Ahwar 
14. Emel Mathlouthi - Ensen 
13. Chelsea Wolfe - Hiss Spun 
12. Christian Scott - The Emancipation Procrastination 
11. Dale Cooper Quartet - Astrild Astrild
10. Rafael Anton Irisarri - The Shameless Years

10. Rafael Anton Irisarri

10. Rafael Anton Irisarri - The Shameless Years


Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη : Ωραίος Δίσκος και αυτός ε. Φέτος η ambient/Drone εδωσε πολλούς και καλούς δίσκους. Βέβαια ο Irisarri δεν ειναι νέο αίμα, μας έχει συνηθίσει σε δισκάρες καιρό τώρα. Φέτος με λίγο ψάξιμο, θα βρείς ένα κάρο δίσκους του είδους που ειναι πολύ καλοί. Ταξιδιάρικος, συναισθηματικά φορτισμένος ,ουσιαστικός. Ιδανικό σκηνικό ακρόασης: 1 βαθμό κελσίου, με μπουφάν έξω, πίνεις ελληνικό καφέ πολλά βαρύ, χιονίζει μέσα σε απόλυτη ηρεμία, 9παρά τέταρτο το πρωί και εσύ στα ακουστικά ακούς αυτό το πράμα. Ε άντε γεια μετα. Για μια πιο εμπεριστατωμένη άποψη τα λέει σαφώς καλύτερα ο αγαπητός εδώ

“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”: 
20. Trepaneringsritualen -Kainskult 
19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne 
18. Anwar Sadat -Ersatz Living 
17. BNNT - Multiverse 
16. Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh - Lekhfa
15.Nadah El Shazly - Ahwar 
14. Emel Mathlouthi - Ensen 
13. Chelsea Wolfe - Hiss Spun 
12. Christian Scott - The Emancipation Procrastination
11. Dale Cooper Quartet - Astrild Astrild

11. Dale Cooper Quartet

11. Dale Cooper Quartet - Astrild Astrild

Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη : Μεγάλη Λατρεία δαύτοι. Και μπορεί ποτέ να μην έχουν ξεπεράσει το προ εξαετίας Metamanoir αλλά παραμένουν μαστόρια της ατμόσφαιρας και της dark Jazz. Στο νέο αυτό δίσκο υπάρχουν κάποια μέρη που τα τραβούν χωρίς λόγο και χωρίς να δίνουν το κατι παραπάνω αλλά υπάρχουν και κάποια άλλα που σε χτυπάνε σαν τούβλο στην κεφάλα. Πρέπει να βρώ το τηλέφωνο του τραγουδιάρη, να τονε πάρω και να του πω του λεβέντη οτι για το καλό της ανθρωπότη πρέπει να τραγουδάει περισσότερο! Ειναι απλά απίθανος. Ακούγεται σαν στοιχειωμένος Crooner του '50 σε μπαρουτοκαπνισμένο υπόγειο τζαζ καταγώγι και μονο για αυτή την αίσθηση για άλλη μια φορά οι Dale Cooper κερδίζουν επάξια την θέση αυτή.

“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”: 
20. Trepaneringsritualen -Kainskult 
19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne 
18. Anwar Sadat -Ersatz Living 
17. BNNT - Multiverse 
16. Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh - Lekhfa 
15.Nadah El Shazly - Ahwar 
14. Emel Mathlouthi - Ensen 
13. Chelsea Wolfe - Hiss Spun
12. Christian Scott - The Emancipation Procrastination

12. Christian Scott

12. Christian Scott - The Emancipation Procrastination

Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη : Ρε τον μπαγάσα κώλο δεν βάζει κάτω. Κυκλοφόρησε μέσα στη χρονιά 3 ολοκληρωμένους δίσκους, μια τριλογία γεμάτη μουσική. Μια τριλογία που στο σύνολο της ειναι παραπάνω απο καλή (ισως το δευτερο Diaspora να μου την έριξε ελάχιστα) με συγκεκριμένη αισθητική και καλλιτεχνικό όραμα. Δεν μιλάμε για ταλέντο, ο Scott εδώ και χρόνια το έχει ξεπεράσει αυτό, είναι κάτι πολύ παραπάνω, ειναι ένας οραματιστής, ενας πιονέρος της jazz που με την αισθητική του και την κοσμοθεωρία του πάει τον ήχο και την σκηνή μπροστά. Φέτος άκουσα λιγοτερο τζαζ και ο λόγος ειναι κυρίως οτι δεν βρήκα κάτι να με εξιτάρει, σαν να τα είχα ξανακούσει όλα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Οι μεν ειναι κοιμίσιδες , οι δε ψυχεδελάδες καταλήγουν να ειναι πουθενάδες και ενώ υπάρχει εκεί έξω μεγάλο ρεύμα και νέα σκηνή πράγματι, φέτος βρήκα αναλογικά λιγότερα που να τα γουστάρω. Τεσπα, δεν εχει πολυ σημασία. Σημασία έχει οτι το τρίτο δισκάκι της τριλογίας (αυτό) ειναι και το καλύτερο για εμένα. Δυστοπική Φουτουριστική jazz απο τον μέγα μάστορα C.Scott. Για αλλη μία φορά απλά απίθανος! Σκέψου να τον πετυχαίναμε λαιβ με full band καπου εεε?Ωρε γλέντια...

“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”: 
20. Trepaneringsritualen -Kainskult 
19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne 
18. Anwar Sadat -Ersatz Living 
17. BNNT - Multiverse 
16. Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh - Lekhfa 
15.Nadah El Shazly - Ahwar 
14. Emel Mathlouthi - Ensen
13. Chelsea Wolfe - Hiss Spun

13. Chelsea Wolfe

13. Chelsea Wolfe - Hiss Spun

Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη : Πριν κυκλοφορήσει το περίμενα πως και πως. Βγήκε, το άκουσα στα πεταχτά, είπα "μιεχ" και το άφησα για μια πιο ψύχραιμη επανάληψη. Μετά το ξανάπιασα είπα "όχι" και το άφησα τελείως. Αργότερα σκεφτόμουν να κάνω μια κίνηση και την έκανα τελικά αλλά ξαναείπα "όχι ρε γαμώτο". Το παράτησα. Έζησα την ζωή μου χωρίς αυτήν με την πεποίθηση οτι ο έρωτας ειχε εξατμιστεί και οτι εγώ προχωρούσα μπροστά. Αυτή ήθελε να μείνει στα παλιά ενώ εγώ ήθελα να δοκιμάσω καινούργια πράματα. Έλα μου όμως που περάσαμε χρόνο μαζί και πάντα την σκεφτόμουνα. Έτσι είπα "ωρέ λες;" και το ξανάπιασα. Και άρχισε να μου αρέσει. Θυμηθήκαμε τα παλιά και η σχέση μας αναζωπυρώθηκε, την είδα και εγώ με άλλο μάτι και προσγειώθηκα στην πραγματικότητα. Μπορεί να μην μπορέσουμε να ξαναζήσουμε τις έντονες στιγμές του παρελθόντος αλλά ακόμα και έτσι, σε αυτή τη μορφή της σχέσης μας τα πράγματα πάνε καλά. Μου καλύπτει τις τρούπες που πρέπει και πορευόμαστε καλά. Που ξέρεις μπορεί πάλι στο μέλλον να τα σπάσουμε ή να ζήσουμε ένα καινούριο τεράστιο πάθος.

“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”: 
20. Trepaneringsritualen -Kainskult 
19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne 
18. Anwar Sadat -Ersatz Living
17. BNNT - Multiverse 
16. Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh - Lekhfa 
15.Nadah El Shazly - Ahwar
14. Emel Mathlouthi - Ensen

14. Emel Mathlouthi

14. Emel Mathlouthi - Ensen


Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη : Παγωμένο Τυνήσιο ΠΟΠ-τριπ-ΧΟΠ-electro. Ρε, τι ωραίος δίσκος ειναι δαύτος. Μελωδικός, πιασάρικος, απλός, βάλσαμο για τα αυτιά. Η παγωμένη electronica με την βοήθεια του Valgeir Sigurðsson δένει απόλυτα με την γλώσσα και της μελωδικές γραμμές της Emel. Μια καλλιτέχνης με κοινωνική συνείδηση και θέση σε πολιτικά θέματα. Γλυκόπικρη στις μελωδίες της και ταλαντούχα. Αυτός ο δίσκος ειναι κολλητικός και ακούγεται μονορούφι ολόκληρος αν βάλεις έστω και ένα κομμάτι.

“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”:
20. Trepaneringsritualen -Kainskult 
19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne 
18. Anwar Sadat -Ersatz Living 
17. BNNT - Multiverse 
16. Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh - Lekhfa
15.Nadah El Shazly - Ahwar

15.Nadah El Shazly

15.Nadah El Shazly - Ahwar

Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη : Απίθανο φρέσκο ντεμπούτο απο το Κάϊρο και την El Shazly. Με δικά της κομμάτια που έγραψε αυτή με την βοήθεια των Maurice Louca and Sam Shalabi απο τους The Dwarfs of East Agouza, το Ahwar ειναι ένας ιδαίτερος δίσκος. Μπερδευει πολλά μέσα με το γνωστό θράσσος του κάθε πρώτου δίσκου και τα καταφέρνει καλά. Καταφέρνει και είναι μια γέφυρα κουτλούρας ανάμεσα στην ανατολή και την δύση, στροβιλίζεται μέσα απο έναν ψυχεδελικό λαβύρινθο και καταλήγει σε πολυεπίπεδα κομμάτια. Του λείπει η δισκογραφική ωριμότητα και για αυτό εν τέλει είναι που ξεχωρίζει με το αυθεντικό του μουσικό θράσσος. Απίθανος δίσκος απο ένα όνομα που θα το ξανακούσουμε στο μέλλον. Ακούγεται δυνατά και επαναλαμβανόμενα.

“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”: 
20. Trepaneringsritualen -Kainskult 
19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne 
18. Anwar Sadat -Ersatz Living 
17. BNNT - Multiverse
16. Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh - Lekhfa

16.Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh

16. Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh - Lekhfa

Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη : Απίθανη συνεργασία απο το Κάιρο και απο μια σκηνή που βράζει και δίνει αριστουργηματάκια. Και ειναι τόσος ο όγκος της μουσικής που κυκλοφορεί που δεν θα το έπαιρνα πρέφα αν δεν έψαχνα απο περιέργια απλή για το που βρίσκεται δισκογραφικά ο τεράστιος Tamer Abu Ghazaleh που αγαπώ. Σε πιο ποπ κατεύθυνση σε σχέση με τα ξεφυγεμένα που κάνει ο Ghazaleh, τούτος ο δίσκος ειναι ήδη αγαπημένος. Καταφέρνει και βγάζει έναν ποικιλόμορφο μουσικό χαρακτήρα, μέσα απο πολλά επίπεδα ήχων και ένα τελικό αποτέλεσμα που δεν ξοδεύεται με μια και με δύο ακροάσεις. Ένας απίθανος, δουλεμένος κατα βάση "art pop" δίσκος με συγκεκριμένο καλλιτεχνικό όραμα. Πάω να το ξαναβάλω...



“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”: 
20. Trepaneringsritualen -Kainskult 
19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne 
18. Anwar Sadat -Ersatz Living
17. BNNT - Multiverse

17.BNNT

17. BNNT - Multiverse

Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη : Τα είπα για την Πολωνία στο .19 και έρχομαι να επιβεβαιωθώ μόνος μου ξανά, με τους BNNT και την Instant Classic που τους δισκογραφεί. Ημί-αυτοσχεδιαστικό Tribal headbanging για όποιον γουστάρει τέτχοιες καταστάσεις. Ακούγεται στα ριπίτ με ιδιαίτερη ευκολία, ή καλύτερα ακούγεται για πάντα, αιώνια, σε συνεχόμενη λούπα με ιδιαίτερη ευκολία.
Το κύριο κομμάτι με τον Gustafson απογειώνεται με την συνεισφορά του και αν ποτέ βγάλουν και άλλο δίσκο (καθώς πέρασαν 5 χρόνια απο το προηγούμενο) τότε να το σκεφτούν καλά να τονε ξανακαλέσουν τον λεβέντη. Απίθανη επαναλαμβανόμενη άμυαλη μουσική για ξεμπούκωμα παντός τύπου...


“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”: 
20. Trepaneringsritualen -Kainskult 
19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne
18. Anwar Sadat -Ersatz Living

18. Anwar Sadat

18. Anwar Sadat -Ersatz Living 

Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη : Μπάντα απο το Kentucky με το όνομα Αιγύπτιου Προέδρου, κυκλοφορεί το πρώτο δίσκο της έπειτα απο κάποια EPs, εχει ένα σαγηνευτικά άσχημο εξώφυλλο και ακούγεται τόσο άγουρη όσο οι πράσινες μπανάνες που έχουν στα σουπερ μαρκετ.
Το πέτυχα στην αρχή της χρονιάς και ομολογουμένως αν δεν ειχε αυτό το εξώφυλλο θα το προσπέρναγα. Αλλά με τέτοια εξωφυλλάρα ειναι δυνατόν να το αφήσεις να φύγει χωρίς έστω να του ρίξεις έστω μια αυτιά?Δεν γίνεται...
Με 'πιάσαν κατευθείαν, λίγο punk, λίγο ηλεκτρονικά, λίγο χτύπημα λίγο απ'ολα και ταυτοχρόνως μια γενική ζαμαν φου πεποίθηση για τα πάντα να πλανάται στον αέρα. Ούτε πλασάρεται ως το αυτόφωτο αριστούργημα ούτε καν δίνει 2 σεντς για να κερδίσει κάποιον αλλο τίτλο και αυτός του ο σταρχιδισμός ειναι που το κάνει ακόμα μεγαλύτερο σε αξία και πιο αυθεντικό.
Πιασάρικα, μικρά τραγουδάκια, με μια έμφυτη αλητεία που απαρτίζουν ενα απολαυστικότατο δισκάκι που ακούγεται ξανά και ξανά με την ίδια θέρμη.

“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”: 
20. Trepaneringsritualen -Kainskult 
19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne

19. Królestwo

19. Królestwo - Ćwiczenia repetytywne

Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη : Είναι η ιδέα μου οτι η Πολωνία εχει ίσως την πιο δυνατή σκηνή στην παρούσα φάση εντός Ευρώπης?Οχι δεν ειναι! Εχω απόλυτο δίκαιο. Εγώ. Εχω. Ναι.

Κάτι η Instant Classic που δισκογραφεί οτι γουστάρει και τα σπάει, κάτι το underground που το νιώθεις να δονείται , καταλαβαίνεις οτι γίνεται φάσε εκεί πάνω με μουσικές πολύ μόρτικες να ‘ουμ. Δεν θυμάμαι πως έπεσα πάνω στους Królestwo αλλά με κέρδισαν κατευθείαν οι μπαγάσες. Μπάντα που δεν μετρά παραπάνω απο 2 χρόνια ζωής και που μπορεί αυτό να ακούγεται σε διάφορες στιγμές αλλά ταυτόχρονα αυτό το άγουρο του χαρακτήρα τους ειναι που ιντριγκάρει κιολας. Ακούγεται κυρίως στα ακουστικά, πολλές φορές απανωτές και ρέει...και ρέει...και ρέει... 

Και μόλις είδα οτι οι σατανάδες έβγαλαν και άλλο δίσκο προ ημερών, στο ίδιο μοτίβο. Στο description λένε οτι ακροβατούν ανάμεσα σε post /math /noise και πχοιος ειμαι εγώ να αμφισβητήσω την bandcamp-ική αυθεντία που έγραψε την περιγραφη ε?

“τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα σε θυμάμαι”:

20.Trepaneringsritualen -Kainskult

20.Trepaneringsritualen

20.Trepaneringsritualen -Kainskult 

Τι ειν'τούτο ρε λεβέντη: Μπρρρ..Μαυρίλα.
Κλείνεις τα φώτα, τονε βάζεις το δίσκο να παίζει και παθαίνεις ένα κάτι, ένα μινι χαρτ-ατάκ. "Πήγαινε σε ένα cabin in the woods, στο Willamette National Forest του Oregon. Διανυκτέρευσε εκεί ακούγοντας τη νύχτα αυτό το δίσκο στη διαπασών και εμείς θα έρθουμε το πρωί να σου δώσουμε 5.000 ευρώ και ζεστό καφέ με Twinkies. Θα το κάνεις?". "Να πάτε να πνιγείτε" θα απαντούσα και θα έφευγα τρέχοντας χωρίς να κοιτάξω πίσω.
Μου αρέσει που ο Σουηδός στο νέο του δίσκο τηνε βλέπει λίγο πιο ΠΟΠ (με πολλά εισαγωγικά, πολλά ομως ε) . Death Industrial τραγουδάκια για να σου ξεσκίσουν οτι έχεις και δεν έχεις. Δες την περφόρμανς απο το boiler room να κάνεις τσίσα απο το φόβο σου. Ένας ιδιαιτέρος δίσκος που ξεκινάει την φετινή λίστα. Ακούγεται οπως όλα, δυνατά και συνοδεύεται οπως όλα, με ουίσκι.