Queensryche - Rage For Order

 Queensryche- Rage For Order 

 Emi America

  1986 - CD

Μέσα δεκαετίας ’80 και η επιρροή των χαρακτηριστικών πλέον ‘80s σε κάθε μουσικό είδος είχε ήδη αρχίσει να φαίνεται. Νέα ιδιώματα ,νέοι καλλιτέχνες, νέα  μουσικά ρεύματα ήταν ήδη στο προσκήνιο με το κοσμάκη να πασχίζει να βρει την ταυτότητα του μέσα σε μια μάζα που αποκτούσε μέγεθος, σχήμα και ρυθμό τόσο δυνατό που δεν άφηνε τίποτα στο πέρασμα της.

Η ποπ μουσική παίρνει μια τελείως διαφορετική μορφή από εκείνη που είχε στα ‘70s και φέρνει τον κόσμο ακόμα πιο κοντά σε κάθε μουσικό γεγονός. Δίνει έτσι την απαραίτητη κίνηση και δυναμική στην μάζα που ψοφάει για χορό, συναυλία και αγορά δίσκων.

Και ενώ όλα τα μεγαθήρια της ονομαζόμενης progressive σκηνής(βλέπε και άκου camel-rush-genesis-gentle giant κλπ κλπ) μπαίνουν με τα χίλια στην δεκαετία, με άλμπουμ ορόσημα ,με την δημιουργία σκηνών και τον απίστευτο συνδυασμό της καλλιτεχνικής επιτυχίας με την εμπορική, σαν κάτι να στραβώνει για όλες αυτές τις μπάντες. Όλοι προσπαθούν να εγκλιματιστούν σε αυτή την τρελαμένη δεκαετία ,να τη φέρουν στα μέτρα τους μπας και μπορέσουν και ακουστούν φρέσκοι και τελικά καταλήγουν να βγάζουν πατάτες και μάλιστα πολλές από αυτές τις μπάντες(ή πατάτες) να καταλήγουν σε αδιέξοδο εκεί στα τέλη της δεκαετίας βλέποντας τους κόπους του παρελθόντος να πηγαίνουν στράφι και τα περασμένα μεγαλεία τους να κατεδαφίζονται σαν παλάτια στην άμμο.

Πολλές οι περιπτώσεις τέτοιων μπαντών ,κάποιες συνέχισαν ενάντια στο πνεύμα των καιρών. Μετά είχαν να αντιμετωπίσουν το grunge και όλα αυτά τα οργισμένα σχολιαρόπαιδα. Παρ’ όλες τις προσπάθειες τους τελικά, ποτέ και καμία τους δεν έφτασε την αίγλη του παρελθόντος.

Τα 80’s σαρώνουν ότι βρουν στο πέρασμα τους. Βέβαια ουδέν κακό αμιγές καλού λέει ο κοσμάκης και δεν έχει άδικο.

Μπορεί το progressive να άλλαξε τελείως πρόσωπο αλλά οι σπόροι που είχε σπείρει ήταν αρκετά δυνατοί έτσι ώστε να ξεπεταχτούν μπάντες από το πουθενά που συνδύαζαν την τεχνικότητα και την δραματουργία του progressive με την επιθετικότητα των πιο σκληρών τους απόγονων.

Οι Queensryche είχαν δημιουργήσει μια αίσθηση τότε με το ομώνυμο ΕP τους στην μαμά Αμέρικα, στους ψαγμένους και μόνο και επισφράγισαν την όποια φήμη τους και καλλιτεχνική αξία με το πρώτο δίσκο The Warning.

Αν και όχι ο πιο αντιπροσωπευτικός της συνολικής πορείας της μπάντας, ο δίσκος αυτός αποτέλεσε ένα γερό χαρτί για την πρώτη περίοδο της μπάντας και έκανε πολλά κεφάλια να στραφούν προς το μέρος τους. Μπορεί ακόμα και η μπάντα να μην θέλει να τον βλέπει το δίσκο αλλά κουβαλάει θέλοντας και μη, κληρονομικά, κομμάτια ακόμα και τώρα σε συναυλίες που ο κόσμος γουστάρει να ακούει. Άρα μόνο και μόνο αυτό τον κάνει επιτυχημένο σαν δίσκο.

Τώρα βέβαια το θέμα μας είναι το Rage for Order που ακολούθησε το 1986 και άφησε πολύ κοσμάκη με ανοιχτό το στόμα.

Γιατί πολύ απλά όταν έχεις κάνει τους προαναφερθέντες δίσκους και σκας μύτη με νέο δίσκο και μας δίνεις το ..Order, τότε προφανώς και μας αφήνεις μαλάκες. Όλους.

Μιλάμε για την εποχή που το μέταλ έχει πάρει μορφή, σχήμα και γεμίζει αρένες με άνεση. Μιλάμε για την εποχή που ο κόσμος είναι τρομερά δεκτικός στο τι θα ακούσει γιατί πολύ απλά, πολλά από αυτά που βγαίνουν αυτή την εποχή δεν τα έχει ξανακούσει ποτέ του.

ε λοιπόν οι ryche ποζάρουν σε κάτι σκαλιά ενός καθεδρικού(?) ναού στην φωτογραφία του βιβλιαρίου με την απαραίτητη 80’s αισθητική ,με ύφος χιλίων καρδιναλίων και μουσική βγαλμένη από το διάστημα. Τα σόκ έρχονται πολλαπλά σε κάθε ακρόαση του δίσκου και η επιμονή που πρέπει να δείξεις για τούτο εδώ το εξωγήινο πράγμα σε ανταμείβει πλήρως μετά από κάμποσες ακροάσεις.

Ξέχνα την όποια αμερικάνικη power μεταλλίλα του Warning, ξέχνα την True μεταλλίλα που όλοι θέλουν να προσάψουν στα πρώτα βήματα της μπάντας γιατί πολύ απλά εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα άλλο φρούτο. Το μέταλ(?) τους παραείναι arty για τους σκληροπυρηνικούς, η αισθητική που βγάζουν είναι χαρακτηριστική 80’s industrial και ο ήχος επαναστατικά ρομποτικός σε μία εποχή που αν έβαζες στο μέταλ πλήκτρα ήσουν φλώρος και θα σε έκαιγε ο σατανάς ο ίδιος να ‘ουμ…

Ακόμα και τώρα τον ακούς και αναρωτιέσαι τι κάνανε οι πουσταράδες ρε γαμώτο, όταν εμείς κλοτσάγαμε το τόπι σε μουσικό επίπεδο , τρώγαμε γαριδάκια και προφανώς δεν ξέραμε να εκτιμήσουμε τούτο εδώ το αριστούργημα. Τι με νοιάζει αν όλοι λένε για το επόμενο Operation : Mindcrime ότι σπέρνει κλπ ..εδώ είναι η δισκάρα που θα σου μείνει για πάντα ανεκτίμητη. Με τον Tate να σε αφήνει άφωνο με τις δυνατότητες του και τα άπειρα layers φωνής το Rage for Order  το λατρεύω για πολλούς λόγους.

Θυμάμαι να τον ακούω στο τέρμα στο καλό στερεοφωνικό του σαλονιού όταν οι γονείς έλειπαν , να ξελαρυγγιάζομαι σε κάθε τραγούδι τους. Θυμάμαι να ταξιδεύω στο αμάξι με το δίσκο στη διαπασών ,θυμάμαι εκείνο το βιντεοκλιπ (του I dream in infra red νομίζω) να το βλέπω σε κάτι κακόμοιρες και καταδικασμένες εκπομπές στην κρατική και να μένω μαλάκας με την αισθητική του βίντεο. Θυμάμαι να επιμένω στους τότε χεβι μεταλάδες(γιατι τώρα το παίζουν όλοι παρθένες) φίλους μου την αξία του εν λόγω δίσκου και αυτή να με γράφουν στο πέος τους ακούγοντας slayer και morbid angel. Θυμάμαι τους γραφιάδες του τότε ευαγγελίου Hammer να το ανυψώνουν στα ουράνια και να του κάνουν τεμενάδες.

Δεν θυμάμαι από πού το πήρα αλλά λογικά από το γνωστό δισκάδικο της πόλης που τότε του είχα αγοράσει εγώ, σχεδόν εξ’ολοκλήρου, το αμάξι του με τα σι ντι που έπαιρνα. Άλλωστε πάντα ήταν ένας δίσκος που τον έβρισκες στο ράφι. Υπάρχει και μια έκδοση με τον κύκλο του εξώφυλλου σε λευκό χρώμα αντί για μαύρο που είχε στην κανονική έκδοση. Το βρίσκεις σχετικά εύκολα και σε καλη τιμή αν είσαι αρρωστάκι ,αλλά μην τρελαθούμε ποιος δίνει λεφτά τη σήμερον ημέρα για ένα δίσκο των ryche. Ποιός δίνει λεφτά γενικότερα μάλλον για οποιοδήποτε δίσκο την σήμερον ημέρα ,πόσο μάλλον για έναν αμφιλεγόμενο δίσκο του 1986!

Με μια καριέρα ζηλευτή οι ryche έχουν πλέον σταφιδιάσει, παραμένουν δυστυχώς ανέμπνευστοι και ακόμα χειρότερα βγάζουν δίσκο νέο κάθε λίγο και λιγάκι. Αν σταμάταγαν για 3-4 χρόνια και την έψαχναν για λίγο και γυρνάγανε με δίσκο πιο φιλοσοφημένο θα ήταν ίσως καλύτερα για όλους.

Ήταν ,είναι και θα είναι μία δισκάρα από τις λίγες. Αμφιλεγόμενη έντονα αλλά θεωρώ πλέον με αναγνωρισμένη αξία στο σχετικό μουσικό γίγνεσθαι. Είναι από εκείνα τα υποψήφια για την desert island περίπτωση. Αν αύριο μεθαύριο θέλεις να δώσεις στο παιδί σου σωστή κουλτούρα(λέμε τώρα..) αυτό θα είναι από τα πρώτα δισκάκια που θα του πασάρεις συνωμοτικά. χαχα.

Τσεκάρεις εδώ για περισσότερες πληροφορίες 

Ακούς εδώ ,αν για κάποιο παρανοϊκό λόγο δεν έχεις ακούσει ποτέ

Αν δεν το έχεις ήδη στη δισκοθήκη σου πήγαινε αγόρασε το από το συνοικιακό σου δισκοπώλη, να τον στηρίξεις κιόλας.μέχρι και αυτός ξέρει εμπειρικά ότι πάντα πρέπει να έχεις στοκ του Rage For Order.χα.