Εναλλακτική 20άδα

Πολύ μουσική και φέτος. Και όσα και να ακούσεις πάντα σου φεύγει κάτι. Όχι για να πάρεις το βραβείο-δεν δίνω ένα πέος για δαύτο-αλλά επειδή η όρεξη είναι ακόρεστη, θέλει συνεχώς νέα πράγματα και συγκινήσεις και δεν λέει να ρουπώσει με τίποτα. Στο τέλος της ημέρας πάντα όμως θα ξεχωρίζουν αυτά που σου άρεσαν περισσότερο και ακόμα λιγότερα από δαύτα , αυτά που κατάφερες να αγαπήσεις κιολας. Η παρακάτω 20άδα είναι δίσκοι που άνετα θα μπορούσαν να είναι οι 20 πρώτοι, εξ’ου και ο τίτλος εναλλακτική 20άδα. Δεν είναι το Νο40 που κατεβαίνει για να φτάσει στο 20. Είναι άνετα το διαφορετικό 20, που απλά δεν έφτασε να αγαπηθεί τόσο όσο το αληθινό τελικά. Τελος πάντων πολλά έγραψα. Κάτω από κάθε δίσκο θα γράφω ότι μου καπνίσει, γιατί έτσι.Γιατί δικό μου το πλοκ και η λίστα και ότι θέλω κάνω .Ισως σοβαρευτώ στην κανονική ροή του προγράμματος ΠΛΟΚΟΒΙΖΟΝ 

Η Σειρά Ειναι τυχαία.Ετσι όπως τις πέταξε μέσα ο αλγόριθμος του Blogger.:

 The Body - Κανείς δεν αξίζει την Ευτυχία
Πολύ μου αρέσει που το γυρνάνε σε πιο "ποπ" φάσε. Αν δεν γκάριζε και το αγόρι σαν γαλί που το σφάζουν θα μιλάγαμε για ακόμα πιο τεράστια μπάντα.

Mizmor - Yodh
Μαυρίλα , απόγνωση και μαύρο μέταλ νέας εσοδείας. Απο το Portland, που είναι Τι ωραίο και μπορώ να σας πω που να πάτε να φάτε brunch.

 Dillinger escape plan - Dissociation
Το έχουνε τα παιδιά ακόμα. Hats Off για την δήλωση παραίτησης τους απο την φάσε, αρκεί να την τηρήσουν(μπα-χλωμό).Το 2007 τους είχα δει στο Βερολίνο σε ένα χώρο σαν την αυλή μου σε μέγεθος.Για το Ire Works. Ακόμα ειμαι σε ΣΟΚ απο τότε. Μάλλον τώρα που το σκέφτομαι πρέπει να ξαναπάω Βερολίνο ε?

 Gorguts -Pleiades
Ποιος περίμενε οτι θα ακούμε Gorguts την σήμερον ημέρα και οτι θα γαμάνε τόσο πολύ? Κανείς ρε. Θέλω να πάρω το παπόρι να πάω να τους δω σε ενα μικρό κλαμπ ζωντανά. με φλασκί γεμάτο φτηνό ουίσκι. Και με βάρκα την ελπίδα να γυρίσω πίσω αρτιμελής.

 Beak - Couple In A Hole
Αυτούς τους είδα προ ημερών ζωντανά και μου έφυγαν τα βρακιά.Δεν φορούσα ζώνη αφενός, αφετέρου και να τους έβλεπα ξανά θα μου έφευγαν πάλι.ακόμα και με ζώνη. Βγάλτε ενα δίσκο ρε παιδιά.ΤΟ ξέρω οτι διαβάζετε το ΠΛΟΚ.κάντε οτι σας λέω.

 Vektor - Terminal Redux
Αυτό ειναι Μετσαλ κύριοι! Επιτέλους.Σωστό αγριεμένο ,απερίσκεπτο μέτσαλ για εμάς που είμαστε αγριεμένοι, απερίσκεπτοι και σωστοί! Λέει είναι στην Philadelphia τώρα..οπότε με το που πάω η δεύτερη κίνηση μου θα ειναι να τους ψάξω για live. Η πρώτη προφανώς και θα είναι να φάω ένα βρώμικο Cheese philly steak sandwich. Αντε και η τρίτη.

 Gaika - Spaghetto
Αρε κουφάλα Warp που τους βρίσκεις όλους?!? Τούτο τ'αγόρι συμβαίνει τώρα και θερίζει. Θέλω κανονικό δίσκο και θέλω να ανεβάσεις λίγο τα BPM και να κάνεις τα μπάσα τόσο δυνατά που να καίγονται τα ηχεία. Εχεις μέλλον μπροστά σου νέε μου.

 Charles Bradley - Αλλαγές (στη ζωή του; Στην διακόσμηση; ποιος ξέρει;)
Αρε πονεμένη ψυχάρα μου εσύ.Θα μείνεις για πάντα χαραγμένος και πάντα θα σε παίρνω μαζί μου σε κάθε roadtrip που θα κάνω. Δισκος ανάμνηση που έχει δεθεί κόμπο με το 2016. Κλείνω κι έρχομαι , έρχομαι , φτάνω , με το πρώτο το αεροπλάνο....

 Koi Child - Koi Child
Ωραίο φρούτο δαυτο για; Παρτι-χιπ-χοπ-τρομπέτες-σερφ-Αυστραλία-Εχει τεράστια έρημο στην Αυστραλία να το ξέρεις πριν πας-ανεβαστικό ακόμα και για αυτούς που δεν ανεβαίνουν με τίποτα-το ψάχνω σε βινύλιο και θέλουν ολοι μια μικρή περιουσία-γιαμνιέστε τους είπα-θα το βρω καποτε στην τιμή που θέλω εγώ-ειπα.εγω.ή αν οχι-θα κοψω το μικρό δάχτυλο του αριστερού-έτσι κι αλλιώς δεν το έχω χρησιμοποιήσει μάλλον ποτέ.-βάρος μου ειναι το γαμήδι.

 Wardruna - Runaljod/Ragnarok
Καβαλάω τ'αλογο , ακονίζω και το σπαθί και βάζω στα ηχεία(τα έχω φορτώσει και αυτά στο πίσω μέρος του αλόγου) τούτο το δίσκο. Αφήστε με έτσι, να περιφέρομαι στις πεδιάδες της Νορβηγίας καβάλα.Εγώ ο βικινκ του γλυκού νερού.

 Jenny Hval - Blood Καριολα
Ωραίος ε? Μια το βρίσκει , μια το χάνει. Αλλα εδω πέρα το βρήκε πανέμορφα το κορίτσι μας.

 Kayhan Kalhor -Hawniyaz
Ρε τέτοια θέλω να μου δίνετε , δυο το μήνα και η ζωή μου θα γίνει καλυτερη. Δεν έχω και ένα φίλο απο την ανατολή να μου λέει τι πρέπει, τι δεν πρέπει να ακούω. Πρέπει κάθε φορά να σκάβω μέχρι να βρω. εμα πχια.

 Nick Cave - Skeleton Tree
εγώ με τον Νικολάκη ποτέ δεν ειχα καλή σχέση. Χαλαρά ήταν τα πράγματα μεταξύ μας και ποτέ δεν έσκιζα και το μαγιό μου για δαύτονε οταν όλοι οι υπόλοιποι έβγαζαν αφρούς απο τα αυτιά και έσκιζαν τα ρούχα τους και την σκατόφατσα του. όλα κι όλα όμως αδέρφια. εδώ το αγόρι τα κάνει όλα καλά.Και μπορεί να έχω την αμυδρή υποψία έως σιγουριά οτι αν δεν ηταν ο ellis , ο μορφονιός θα πήγαινε για ψάρεμα πάλι , αλλά δεν θα το πω και δεν θα γκρινιάξω παρπάνω γιατι αυτός εδώ ο δίσκος, γαμήζει.

 Massive Attack - Ritual Spirit
Ρε περίμενες εσύ οτι θα βγάλουν οι massive attack ΤΕΤΧΟΙΟ ΠΡΑΜΑ? Εδώ μιλάμε οτι φέτος τα παιδιά τα έχουν ξεσκίσει όλα.Εχουν βγάλει μουσικάρες και τις έχω ακούσει χιλιάδες φορές. Αν βγάλουν δίσκο με ανάλογα κομμάτια , τότε κάνω κάκα πάνω μου και θα τον αγοράσω σε όλα τα φορμά. ακόμα και σε κασσέτα.που ποτέ δεν συμπάθησα. σίγουρα ομως σε βίντεο κασέτα που πολύ την αγαπώ.

 Sturgill Simpson - A sailor's guide to earth
Αλλος δαύτος που ενώθηκε και αυτός με το 2016 άρρηκτα και αξέχαστα. Πολύ τονε γουστάρω ακόμα και ας ακούγεται σαν γελαδάρης κοκκινομούρης βλαχο αμερικανός.ίσως και για αυτό να τονε γουστάρω τόσο.και ξέρει και γράφει μουσική ε.δεν το παίζει απλά καου-μποι.απίθανος.

 Subrosa - FTWFTBOA


Αυτός είναι τίτλος για ράχη βινυλίου. Δωρικός, απέριττος. Συνεπείς στην πολύ καλή μεταλλική τους μαυρίλα. Οταν βγάζεις τρείς δίσκους στην σειρά και όλοι τους τα σπάνε τότε τι είσαι? Είσαι και γαμώ τις μπάντες.

 Niechec - Niechec
Ασε με έχω εκνευριστεί.Διότι το βρήκα μπροστά μου σε βινύλιο και δεν το πήρα , χωρίς ιδιαίτερο λόγο και τώρα πρέπει να το παραγγείλω κλπ κλπ και να πληρώσω το άλλο μου, δεξί τώρα, δαχτυλάκι. Ωραίοι είναι αλλά εγώ που ξέρω , στο επόμενο τους θα ειναι ακόμα καλύτεροι και να το δείτε.

 Horseback - Dead Ringers
Πολύ ωραίος ο μάστορας.Στην ουσία ένας άνθρωπος ειναι απο πίσω άντε και με λίγη βοήθεια που και πού. Δίσκος μονορούφι.τονε βάζεις και αράζεις. Σηκώνεσαι μόνο να αλλάξεις πλευρά βρίζοντας. Κατα τα άλλα όλα σούπερ.

 Oranssi Pazuzu - Varahtelija
Για λίγο την χάσανε την 20άδα την άλληνε. Ωραία μπάντα που κάνει το μέταλ να ακούγεται ενδιαφέρον και οχι παρωχημένο. Δεν τους είδα λαιβ που ήρθανε και νευρίασα λιγο.Αλλά νταξει.θα τους δω μιαν αλλη φορά.

 Νικολάκης Τζαααρ - Σειρήνες 

Εχει ταλέντο αυτό το αγόρι. Το έχει δείξει άλλωστε ξανά. Αλλά οτι θα μου άρεσε τόσο δεν τον περίμενα.Ούτε και αυτός δηλαδή οτι θα του άρεσα τόσο. Φαντάζομαι εξεπλάγην το ίδιο με έμενα. Ιου ιου ιου.σειρήνες. να θυμηθώ να το πάρω σε βινύλιο και αυτό γιατί έτσι κάνω και ξεχνιέμαι και μετά δεν τα βρίσκω.

2016...και τι έγινε;

 

Ω θεοί του Ολύμπου! Πέρασε ένας χρόνος. Γρήγορος , αμείλικτος , γαμημένος και αυτός. Αν δεν υπήρχε η blogovision τούτο το πλοκ θα είχε πάψει να υπάρχει. Θα είχα ρίξει καυτό λάδι πάνω στο πληκτρολόγιο και θα το σκότωνα ή θα το άφηνα να πλανάται στην ιντερνετική λήθη για πάντα. Εφόσον όμως υπάρχει ακόμα και είναι και δικό μου τότε μπορώ να γράφω ότι μου κατεβαίνει στο κεφάλι (στο πχοιο;). Και αυτό θα κάνω.Πρώτα από όλα για blogovision είναι ακόμα νωρίς. Μπορεί η συνέπεια μου να μην με αφήνει να παρεκτραπώ και να αψηφήσω τα χρονικά πλαίσια του παιχνιδιού, αλλά σας το λέω να το ξέρετε ότι θα στρώσω το κωλαράκι μου και θα κάτσω να βγάλω λίστα, 2 μέρες πριν την εναρκτήρια ημερομηνία. Μουσική εκεί έξω υπάρχει σε τεράστιες ποσότητες και αν δεν καταναλωθεί ορθώς δεν πρόκειται να υπάρξει λίστα αλλιώς. Οπότε λάου λάου…Τώρα κάτι άλλο που παρατηρώ και με ενοχλεί πολύ είναι ο τρόπος που όλοι οι  συντοπίτες αντιμετωπίζουν τους απανωτούς θανάτους μουσικών ινδαλμάτων τους. Αν βγάλεις το ανθρώπινο που είναι μεν κρίμα αλλά τουλάχιστον παρηγορητικό να πεθαίνει ένας άνθρωπος πλήρης ημερών , η καλλιτεχνική απώλεια έτσι όπως την εκφράζει ο λαός είναι τουλάχιστον υπερβολική.Τόπος στα νιάτα λέει ο κοσμάκης και δεν κάνει καθόλου λάθος. Δεν στεναχωριέμαι επ’ουδενί ούτε στο ελάχιστο που το 2016 έχει σκοτώσει ένα κάρο κόσμο. Αλλοι μικρότεροι άλλοι μεγαλύτεροι όλοι τους όμως καλλιτέχνες που μεσουρανούσαν 20-30 χρόνια πίσω. Προφανώς αγάπες μου τα είδωλα που μεγαλώσαμε θα αρχίσουν να πεθαίνουν, έτσι πάει η φάση και δεν νομίζω ότι χρειάζεται περεταίρω εξηγήσεις. Είναι καιρός να δώσουμε το χώρο σε ένα κάρο νέους που πασχίζουν, σε ένα κάρο ταλέντα που βγάζουνε φωτιές απο παντού και απλά αναλώνονται σε μια καλή κριτική ή σε ένα μικρό εγχώριο word of mouth. 

Το underground βράζει κύριοι μέχρι που έχει ξεχυλίσει κιόλας , η ροή της μουσικής είναι πλέον αδύνατον να ακολουθηθεί, τα διαμάντια ξεπετιούνται καθημερινά στην οθόνη του υπολογιστή σου και εσύ στεναχωριέσαι που αρχίζει η παλιά φρουρά να σιγοσβήνει. Και να το ξαναπώ μιλάω απολύτως καλλιτεχνικά. Και όσο καλός να είναι ο νέος δίσκος του cohen ή του bowie υπάρχουν εκεί έξω ένα κάρο νέα ονόματα που συμβαίνουν τώρα, που πασχίζουν να βρουν μια χαραμάδα να χωθούν και αυτά στο σύστημα. Ένα σύστημα γεμάτο από επανεκδόσεις δεινοσαύρων, τεράστια tours από παπούδες που κάποτε ήταν πραγματικά οι καλύτεροι. Ολοι αυτοί που έφυγαν το 2016 ήταν πλήρεις καλλιτεχνικών ημερών , κάποιοι ήταν και καλλιτεχνικά πεθαμένοι προ καιρού, ακόμα όμως και αυτοί που έδειξαν ότι ακόμα το έχουν δεν νομίζω ότι θα μου λείψουν πραγματικά γιατί πολύ απλά ενώ εκτιμώ την σοφία του γέροντα ωστόσο προτιμώ την ασχήμια, την δύναμη και το θράσος του νέου. Και προετοιμαστείτε εσείς που φέρεται βαρέως κάθε τέτοια μουσική απώλεια διότι τα χρόνια περνάνε και επειδή δεινόσαυροι υπάρχουν πολλοί ακόμα , έχετε να ακούσετε πολλά κακά μαντάτα. Δυστυχως κάπως έτσι πάει τούτο το παιχνίδι. Αυτά ειναι τα 2 σεντς μου , τα δικά μου, γιατί βαρέθηκα να βλέπω δάκρυα και οδυρμούς.

Θα επανέλθω με blogovision στις προβλεπόμενες ημερομηνίες.