Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Psychotic Waltz - A Social Grace


 Psychotic Waltz
A Social Grace (LP)
Rising Sun -1990
 Μιλάμε για την εποχή που για να ακούσεις ένα δίσκο έπρεπε είτε να τον αγοράσεις ,είτε να στο γράψει ο κολλητός σου σε κασέτα  ή τέλος πάντων όποιος καρα-ψαγμένος φίλος, φίλου είχε το γαμημένο το  δίσκο σε αυθεντικό. Ξέχνα τα youtube και τα συναφή που πας εσύ κύριος τώρα, πληκτρολογείς το όνομα του καλλιτέχνη και κατευθείαν έχεις ένα ωραιότατο δείγμα του τί ακριβώς παίζει ο τυπάκος, για να μην πω καλύτερα ότι κατεβάζεις κατευθείαν το δίσκο του ρίχνεις μια αυτιά και αναλόγως είτε τον πετάς κατευθείαν στα άχρηστα ή τον κρατάς μπας και τον ακούσεις ποτέ.(…ποτέ όμως)
Εδώ μιλάμε για τυφλή εμπιστοσύνη στους λίγους γραφιάδες που εσύ είχες ξεχωρίσει σε κάθε μουσικό έντυπο και με λίγη καλή διάθεση και προπονημένο μουσικό ένστικτο πήγαινες στο δισκοπώλη της γειτονιάς σου και του ακούμπαγες τα 5.900 δρχ που ζητούσε για ένα κωλογαμημένο σι ντί.είχε νόημα ο μουσικός τύπος ,είχαν νόημα και πράγματα να πουν οι εκάστοτε γραφιάδες.
Δαγκωνόσουν και τράβαγες το κανάλι για τις επόμενες μέρες όντας άφραγκος και να έχεις και τους γονείς από πάνω να σου σπάνε τους όρχεις λέγοντας σου «…που θα πάει αυτή η βαλίτσα με τα χρήματα που χαλάς στους δίσκους και τους σατανάδες  αυτούς.» και άλλα γραφικά..
"Δεν σε φτάνει μάνα μου που πριν από ένα μήνα είχες πάρει, πάλι εκείνο το όπως μου είπες πολύ σημαντικό για την ψυχική σου ηρεμία δίσκο? θες πάλι να χαλάσεις τα ωραία σου λεφτάκια?"
Έλα μου όμως που τους δίσκους των Psychotic waltz όχι μόνο δεν τους έβρισκες πουθενά αλλά δεν τους είχε και κανένας από τους γνωστούς σου για να κάνεις μία σκατό κασέτα μπας και κοροϊδευτείς μέχρις ότου κάποια φάση μέσα στην ζωή σου κατάφερνες και έβρισκες το δίσκο αυθεντικό.
Βέβαια με λίγο υπομονή ,κωλοφαρδία και πολύ ζεστό χιλιάρικο μπορούσες να έλεγες στο κλέφτη του Μοναστηρακίου το shiva μου φαίνεται λεγόταν (ακόμα έτσι λέγεται αλλά με διαφορετικό ιδιοκτήτη μάλλον)να στο έφερνε στο επόμενο ταξίδι του, αν το έβρισκε και αυτός. ιστορίες δηλαδή για αγρίους.Άσε που δεν ήσουν ο μόνος έξυπνος γεμάτος χιλιάρικα να δώσεις. υπήρχαν και άλλοι βλάκες, ειδικά για αυτό το δίσκο.Οπότε από το να τον πληρώσεις ακόμα περισσότερο χρυσό και να στο παίζει και δύσκολος ο κάθε καημένος δισκοπώλης μόνο και μόνο για να σου σπάσει τα νεύρα περίμενες να το φέρει για να το τσιμπίσεις τότε.(γιατί άλλο να στο έφερνε για πάρτη σου που του έδινες να καταλάβει ότι καίγεσαι και πληρώνεις όσο όσο και άλλο να το βάλει στην προθήκη περιμένοντας πότε και αν, με το νοίκι να τρέχει και τα έξοδα από το πρόσφατο ταξίδι του να κάθονται ακόμα σε χαρτόκουτα κάτω στο υπόγειο..)
Είσαι και απαιτητικός όμως και δεν σου φτάνει ούτε η κασέτα που βρήκες από ένα φίλο, φίλου που ο φίλος του έχει ένα γνωστό που το έχει αυθεντικό σε βινύλιο .
Και ξέρεις τώρα ,όταν έπαιρνες μια κασέτα την αντέγραφες σε μια άλλη κασέτα και πάει λέγοντας φαντάζεσαι το κρυστάλλινο ήχο «ραξ πετράκης α.ε» που θα έβγαζε  εκείνο το προϊστορικό μαραφέτι όταν το έβαζες στο κασετόφωνο της καΐλας που είχες και δεν πέταγες μόνο και μόνο για αυτές τις περιπτώσεις.Η κασέτα ήταν το μόνο φορμάτ που ποτέ δεν μου άρεσε. παρόλη την καλτίλα του θέματος ποτέ δεν το συμπάθησα και ποτέ δεν το χρησιμοποίησα αρκετά.
Ίσως επειδή μου την έσπαγε και μου την σπάει κάθε τι αντιγραμμένο, κάθε τι τσαπατσούλικα φτιαγμένο .Η κασέτα δεν μου έκανε ποτέ το κλικ ,άλλωστε μην ξεχνάω πως αποτελώ την περίφημη γενιά του σι ντι.Με την κασέτα να παραπαίει και το βινύλιο να έχει σχεδόν πεθάνει μπήκαμε με τα μπούνια στην ευκολία του σι ντι και  αργότερα αγκαλιάσαμε και γνωρίσαμε και το βινύλιο.την κασέτα όμως ποτέ.
πέθανε μια και καλή τότε και ούτε λόγος για ανάσταση..όσο και αν προσπαθούν κάτι grind καμένες μπάντες από την Αμερική.
Ένα άλλο θέμα είναι και οι επανεκδόσεις που προφανώς οι εταιρείες δεν τις είχαν ανακαλύψει ακόμα τόσο πολύ και όποια επανέκδοση γινόταν, σίγουρα κανένας καμένος δεν θα έψαχνε να βρει δικαιώματα ,master tapes και λοιπές βλακείες για ένα δίσκο των waltz ας πούμε.
Αν ήσουν υπέρ ψαγμένος και είχες πάρε δώσε με mail orders από το εξωτερικό αλλά και πάλι δεν το ρίσκαρες και προφανώς ο δίσκος δεν έμενε τόσο καιρό στα ράφια του εκάστοτε mail-order τόσο έτσι ώστε να τον μάθεις και εσύ στην γαμημένη την Ελλάδα.
Για να μην τα πολυλογώ τον δίσκο τον βρήκα κατά τύχη σε ταξίδι μου στην Αθήνα στο no-remorse records εκεί μέσα στην στοά στην ακαδημίας το μικρό μαγαζάκι με την μοκέτα στο δάπεδο που είχε πάντα προσεγμένα πράγματα ,γνώσεις και καλό μαγαζάτορα.Το τσίμπησα πριν καν το βάλει στο ράφι ,γελώντας και οι δύο. Εγώ από την χαρά μου για την αγορά μου και αυτός για την επιβεβαίωση της αξίας ενός δίσκου των waltz εκείνες τις μέρες, που φεύγανε πριν καν βγουν από την κούτα της μεταφορικής.την τιμή ειλικρινά δεν την θυμάμαι.ήταν κάποια χιλιάρικα και ήταν ίσως τα περισσότερα που έχω δώσει ποτέ για ένα μοναδικό δίσκο. η αλήθεια είναι ότι δεν τα πολυσκέφτηκα κιόλας και σε καμία περίπτωση δεν τα λυπήθηκα. Ευτυχώς βέβαια που ποτέ δεν ήμουνα της άποψης να δώσω μια περιουσία για ένα δίσκο, δεν πα'να τον έχει τρίψει με τα βυζιά της η Lita Ford δεν με ενδιέφερε. ευτυχώς πέρασα ξώφαλτσα, εν γνώση μου βέβαια από εκείνα τα τσουρουφλισμένα τυπάκια που έδιναν θυμάμαι κάτι 140 ευρα για κάτι δίσκους true metal που δεν τους ήξερε ούτε η γιαγιά τους.Με τους μαγαζάτορες να τρίβουν τα χέρια τους.δεν λέω αν την βρίσκουν, καλά να κάνουν αλλά ποτέ δεν ήταν για μένα αυτή η όλη αρχαιοκαπηλία τύπου στην μουσική ενασχόληση.
Για τον δίσκο δεν έχω να πω και πολλά. εξωφρενικός δίσκος σε όλα τα επίπεδα και από όποια πλευρά και αν τον δεις, ιδιοφυής.
Σε κάποια φάση που το Metal Hammer έβαζε σπάνιους δίσκους μαζί με το έντυπο, τον είχε δώσει σε μία έκδοση που αν το σκεφτείς ήταν μια καλή κίνηση έστω και να το έχεις σε τέτοια μορφή. έχω ακόμα το σι ντι και το έχω πάντα μέσα στο αμάξι.Έτσι όταν το χρειαστώ να το βάλω κατευθείαν.
Έπειτα από χρόνια έκανα την υπερβολή και το αγόρασα και σε σι ντι αυθεντικό. Εύκολα γρήγορα, φτηνά από το παράδεισο του ebay.μόνο και μόνο για να το έχω και στα δύο φορμάτ και να μην λιώνω το βινύλιο. χωρίς κανένα λόγο απλώς έτσι ,επειδή μπορούσα και μου είχε μείνει απωθημένο. έδωσα γύρω στα 17 ευρώ μαζί με τα μεταφορικά στο ebay και προφανώς γέλασα με την βλακεία μου και τα 28 ευρώ που είχα δώσει για το «Mosquito» πριν την ενασχόληση μου με το ebay σε ένα αρκετά καλό δισκάδικο μέσα στην στοά του Ζαχαρία στο μοναστηράκι που δεν έμεινε και για πολλή καιρό. κρίμα γιατί είχε περιποιημένα πράγματα και ο τυπάς εκεί ήταν καλός και αρκετά γραφικός με την καλή έννοια.
πλέον υπάρχει και σε επανέκδοση επιτέλους ,παραμένει το ίδιο και περισσότερο σπάνιο αλλά η ζήτηση του προφανώς μικρότερη και μόνο για τους λίγους άρρωστους μερακλήδες που δεν το έχουν.

Τσεκάρεις εδώ για περισσότερες πληροφορίες
Ακούς εδώ για να σε δελεάσω
Αν είσαι αρκετά βλαμμένος ψάχνεις εδώ για να αγοράσεις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου