
Έχουμε μπει στην "Μιεχ" περίοδο της ζωής μας. Και θα μιλούσα για την πάρτη μου μονάχα αλλά ξέρω καλά ότι και εσύ σε παρόμοια φάση είσαι. Μιεχ άνθρωποι, μιεχ σχέσεις, μιεχ καθημερινότητα, μιεχ σινεμά, μιεχ φαγητό, όχι μιεχ βιβλία αλλά γαμωτο μου έχω να διαβάσω πολύ καιρό να το ευχαριστηθώ, μιεχ μουσική.
Και μπορεί να γκρίνιαζα μέσα στην χρονιά για μειωμένη όρεξη και συνεχόμενες απανωτές μετριότητες αλλά μια χαρά ένα σωρό δίσκους άκουσα τώρα που τα έβαλα κάτω ξανά.Και για να εξηγιόμαστε και να είμαστε και πιο δίκαιοι, η μουσική μια χαρά τα πάει - στο περίπου- εμείς είμαστε απλά ΜΙΕΧ και δεν ευχαριστιόμαστε με τίποτα.
Απο το 2025 κρατάω διαφορα καλά και κακά. Οι ακόλουθοι 20 δίσκοι δεν ειναι οι καλύτεροι, μπορεί πολλές φορές να μην έχουν καν την ανεξίτηλη σφραγίδα της χρονιάς που φεύγει. Κατάφεραν όμως με τον δικο τους τρόπο να ξεκουνήσουν λίγο αυτη την ΜΙΕΧ αντίδραση που τόσοι άλλοι πολλοί δεν κατάφεραν.
ahmed - [Sama'a] (Audition)
Dephosphorus - Planetoktonos
Ciśnienie - (angry noises)
Rizwan-Muazzam Qawwali - At the Feet of the Beloved
Lucrecia Dalt - A Danger to Ourselves
Blut aus Nord - Ethereal Horizons
Messa - At Races
Jim Ghedi - Wasteland