~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
PUCE MARY - THE DROUGHT
SPECTRAL WOUND -INFERNAL DECADENCE
Koenji Hyakkei - DHORIMVISKHA
Onom Agemo & The Disco Jumpers-Magic Polaroid
Miss Red-K.O.
ZULI - Terminal
Eigenlicht - Self-Annihilating Consciousness
ARABROT - Who Do You Love
KYO w/ Jeuru - All The Same Dream
Avantdale Bowling Club -Avantdale Bowling Club
THE END - Svårmod Och Vemod Är Värdesinnen
AMMAR 808 -Maghreb United
Ancient Methods - III
Bixiga 70 - Quebra-Cabeça
GNAW THEIR TONGUES-GENOCIDAL MAJESTY
Jon Hopkins - Singularity
LOW- DOUBLE NEGATIVE
Οταν
ξεκινάει η blogovision πάντα το πρώτο
μέρος διαλογής δεν ειναι δύσκολο αλλά
και πάλι μένουν καμιά 100άρα δισκάκια με
ενδιαφέρουσα μουσική μέσα. Πολλά? Μπορεί
, αλλά όταν εχω ακούσει τα τριπλάσια τότε ειναι οκ.
Απο τα 100 πηγα στα 60 και εκεί άρχισα να δυσκολεύομαι.Διοτι απο τα 60 να φτάσω στα 20 ένιωθα σαν να απέκλεια 2 γαμάτες εικοσάδες που ανετα μπορούσαν να μεινουν. Τεσπά, ποιος χέστηκε για αυτά, αλλωστε οσο και να κωλοχτυπιέσαι αν τελικά δεν φτάσεις στο τελικο καουντ-νταουν τότε δεν μετράς καθόλου.Ετσι ειναι η πουτάνα η ζωή. Μπορεί να εισαι στο 20 και να σε θυμούνται αλλά αν εισαι στο 21 δεν δινει κανείς ένα πέος για σένα.διοτι κάπως έτσι πάει αυτό.
Τεσπα, τπτ απο αυτά δεν εχει σημασία. Σημασία έχουν άλλα. Πχ, το γεγονός οτι ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ την μεγάλη συσκευασία ΕΚΜΑ ΜΟΥΣΤΑΡΔΑ (ναι , την λευκή στο πλαστικο)στα σούπερ μάρκετ και εικάζω οτι το καρτέλ των μάρκετ έχει πάιξει μπινιά στην ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΟΣ ΜΟΥΣΤΑΡΔΑ και στοκάρει πλέον μονο εκείνη την μαλακία συσκευασία με το ντεμοντέ ποτήρι και το λιγοτερο κιτρινο-stuff.Ασε δε που ειναι και ακριβότερη αυτή η εκδοση.Και ασε ακομα ξανά δε που χεστήκαμε για το ποτήρι βρε αδερφέ. Αυτά ειναι τα σημαντικά κύριοι/ες.
Και ενω φέτος ολοι -αρχισυντάκτες,λαος,κολωνάκι,κοινη γνωμη- θέλουν λίγα λόγια και καλά χωρίς ανασκοπήσεις για το πόσα εκατοστά μπήκε το αγγούρι στον κώλο του καθενός , εδώ το μπλοκ ειναι δικό μου και εγώ το κάνω οτι θέλω και γράφω οτι θέλω, σε πείσμα των καιρωνε και των αλλωνε που θέλουν να βλέπουν μονο εικονίτσες και να λένε “Α το μαλάκα τι πήγε και έβαλε στο 16”. ΔΙΟΤΙ κύριοι /ες να το πείτε αυτο με το μαλάκα, αλλά να διαβάσετε και το κείμενο εκεί που τονε μπαίζετε στην δουλεια.Δεν θέλει κοπο θέλει να δώσεις 3 δευτερόλεπτα απο την πολυτάραχη καθημερινότητα σου.
Το 2018 μουσικά για μένα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η χρονια που ακουσα κυρίως ΤΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΠΛΑΚ ΜΕΤΣΑΛ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ–ΤΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΙΠ_ΧΟΠ_ΡΑΠ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ- ΞΑΝΑ ΠΟΛΥ ΤΖΑΑΑΖ ΒΡΕ ΑΔΕΡΦΕ – ΣΤΑΘΕΡΑ ΠΟΛΥ ΜΑΥΡΙΛΑ ΝΑ ΔΑΚΡΥΖΟΥΝ ΤΑ ΤΣΕΜΕΝΤΑ - ΣΚΙΣΜΕΝΕΣ ΚΑΦΡΙΛΕΣ -και – ΟΛΑ ΤΑ ΕΞΩΤΙΚΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΚΟΖΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΣΑ ΩΡΑΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΑ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΟΛΑ ΓΑΜΩΝΤΟ. Καπως έτσι συνοψίζεται η φάσε.Και μπορεί τελικά στην εικοσάδα να μην βάλω πολύ μπλακ μέτααλ, γιατι ενα να έβαζα μετά θα έπρεπε να βάλω αλλά 10. Μιλάμε για τόση καλή παραγωγή μαύρης μεταλλικης μουσικούλας.Το ίδιο ισχύει και με την τζαζ. Ειχα άνετα 20 γαμηστερούς δίσκους τζαζ και με τα παρακλάδια αυτής που έλιωσα και συνεχίζω να λιώνω.Τελικά τα μάζεψα κι αυτά οσο μπορούσα και έκανα ενα μιξ γκριλ.
Και εκεί που ποτέ δεν δινω ενα πεος για κονσεπτ και καινοτομίες , και εκεί (ξανά) που εχω τον λιγότερο ελευθερο χρόνο απο ΠΟΤΕΕΕΕΕ , φέτος λογω του βιβλίου μου, μου μπήκε η ιδέα να πάρουν ενεργό ρόλο στο σχολιασμό οι χαρακτήρες του βιβλίου και να σχολιάζουν κάθε δισκο με τον χαρακτήρα τους ο καθένας.Πολύ δουλειά για το τίποτα θα πείτε.Αλλά έτσι θα ειναι και η τελευταία ασχολία μου με δαύτους τους -φανταστικους-ανθρώπους που μου κράτησαν συντροφιά τα τελευταία χρονια. Αν είσαι απο τους 3 που εχουν διαβάσει το βιβλίο ίσως και να σου αρέσει σαν κονσεπτ.Βασικά θα σου αρέσει σίγουρα.
Οποτε για τις επόμενες 20 μέρες θα μεταμορφωθώ σε ΣΑΚΗ. Και θα ακούω τις μαλακίες που θα μου λένε οι φίλοι μου ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ-ΣΩΤΟΣ-ΓΙΑΝΝΗΣ. Ξορκίζοντας οπως πρέπει στην εκπνοή της χρονιάς το “γουαδελούπη αγάπη μου” , την ίδια την χρονιά και προς το παρόν τους fictional λεβέντες και τον κοζμο τους.
Καποιοι δίσκοι (απο τους πολλούς) που παραλίγο δεν χώρεσαν, χωρίς σχολιασμό χωρίς μουστάρδα ΕΚΜΑ χωρίς καμία θέση στην 20άδα.ειναι οι παρακάτω.γαμηστεροί ολοι τους.
SPURV-MYRA
Απο τα 100 πηγα στα 60 και εκεί άρχισα να δυσκολεύομαι.Διοτι απο τα 60 να φτάσω στα 20 ένιωθα σαν να απέκλεια 2 γαμάτες εικοσάδες που ανετα μπορούσαν να μεινουν. Τεσπά, ποιος χέστηκε για αυτά, αλλωστε οσο και να κωλοχτυπιέσαι αν τελικά δεν φτάσεις στο τελικο καουντ-νταουν τότε δεν μετράς καθόλου.Ετσι ειναι η πουτάνα η ζωή. Μπορεί να εισαι στο 20 και να σε θυμούνται αλλά αν εισαι στο 21 δεν δινει κανείς ένα πέος για σένα.διοτι κάπως έτσι πάει αυτό.
Τεσπα, τπτ απο αυτά δεν εχει σημασία. Σημασία έχουν άλλα. Πχ, το γεγονός οτι ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ την μεγάλη συσκευασία ΕΚΜΑ ΜΟΥΣΤΑΡΔΑ (ναι , την λευκή στο πλαστικο)στα σούπερ μάρκετ και εικάζω οτι το καρτέλ των μάρκετ έχει πάιξει μπινιά στην ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΟΣ ΜΟΥΣΤΑΡΔΑ και στοκάρει πλέον μονο εκείνη την μαλακία συσκευασία με το ντεμοντέ ποτήρι και το λιγοτερο κιτρινο-stuff.Ασε δε που ειναι και ακριβότερη αυτή η εκδοση.Και ασε ακομα ξανά δε που χεστήκαμε για το ποτήρι βρε αδερφέ. Αυτά ειναι τα σημαντικά κύριοι/ες.
Και ενω φέτος ολοι -αρχισυντάκτες,λαος,κολωνάκι,κοινη γνωμη- θέλουν λίγα λόγια και καλά χωρίς ανασκοπήσεις για το πόσα εκατοστά μπήκε το αγγούρι στον κώλο του καθενός , εδώ το μπλοκ ειναι δικό μου και εγώ το κάνω οτι θέλω και γράφω οτι θέλω, σε πείσμα των καιρωνε και των αλλωνε που θέλουν να βλέπουν μονο εικονίτσες και να λένε “Α το μαλάκα τι πήγε και έβαλε στο 16”. ΔΙΟΤΙ κύριοι /ες να το πείτε αυτο με το μαλάκα, αλλά να διαβάσετε και το κείμενο εκεί που τονε μπαίζετε στην δουλεια.Δεν θέλει κοπο θέλει να δώσεις 3 δευτερόλεπτα απο την πολυτάραχη καθημερινότητα σου.
Το 2018 μουσικά για μένα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η χρονια που ακουσα κυρίως ΤΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΠΛΑΚ ΜΕΤΣΑΛ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ–ΤΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΙΠ_ΧΟΠ_ΡΑΠ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ- ΞΑΝΑ ΠΟΛΥ ΤΖΑΑΑΖ ΒΡΕ ΑΔΕΡΦΕ – ΣΤΑΘΕΡΑ ΠΟΛΥ ΜΑΥΡΙΛΑ ΝΑ ΔΑΚΡΥΖΟΥΝ ΤΑ ΤΣΕΜΕΝΤΑ - ΣΚΙΣΜΕΝΕΣ ΚΑΦΡΙΛΕΣ -και – ΟΛΑ ΤΑ ΕΞΩΤΙΚΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΚΟΖΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΣΑ ΩΡΑΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΑ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΟΛΑ ΓΑΜΩΝΤΟ. Καπως έτσι συνοψίζεται η φάσε.Και μπορεί τελικά στην εικοσάδα να μην βάλω πολύ μπλακ μέτααλ, γιατι ενα να έβαζα μετά θα έπρεπε να βάλω αλλά 10. Μιλάμε για τόση καλή παραγωγή μαύρης μεταλλικης μουσικούλας.Το ίδιο ισχύει και με την τζαζ. Ειχα άνετα 20 γαμηστερούς δίσκους τζαζ και με τα παρακλάδια αυτής που έλιωσα και συνεχίζω να λιώνω.Τελικά τα μάζεψα κι αυτά οσο μπορούσα και έκανα ενα μιξ γκριλ.
Και εκεί που ποτέ δεν δινω ενα πεος για κονσεπτ και καινοτομίες , και εκεί (ξανά) που εχω τον λιγότερο ελευθερο χρόνο απο ΠΟΤΕΕΕΕΕ , φέτος λογω του βιβλίου μου, μου μπήκε η ιδέα να πάρουν ενεργό ρόλο στο σχολιασμό οι χαρακτήρες του βιβλίου και να σχολιάζουν κάθε δισκο με τον χαρακτήρα τους ο καθένας.Πολύ δουλειά για το τίποτα θα πείτε.Αλλά έτσι θα ειναι και η τελευταία ασχολία μου με δαύτους τους -φανταστικους-ανθρώπους που μου κράτησαν συντροφιά τα τελευταία χρονια. Αν είσαι απο τους 3 που εχουν διαβάσει το βιβλίο ίσως και να σου αρέσει σαν κονσεπτ.Βασικά θα σου αρέσει σίγουρα.
Οποτε για τις επόμενες 20 μέρες θα μεταμορφωθώ σε ΣΑΚΗ. Και θα ακούω τις μαλακίες που θα μου λένε οι φίλοι μου ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ-ΣΩΤΟΣ-ΓΙΑΝΝΗΣ. Ξορκίζοντας οπως πρέπει στην εκπνοή της χρονιάς το “γουαδελούπη αγάπη μου” , την ίδια την χρονιά και προς το παρόν τους fictional λεβέντες και τον κοζμο τους.
Καποιοι δίσκοι (απο τους πολλούς) που παραλίγο δεν χώρεσαν, χωρίς σχολιασμό χωρίς μουστάρδα ΕΚΜΑ χωρίς καμία θέση στην 20άδα.ειναι οι παρακάτω.γαμηστεροί ολοι τους.
SPURV-MYRA
